Nepal’in başkenti Katmandu’da iki yaşındaki Aryatara Shakya, geleneksel antik ritüel eşliğinde ülkenin yeni “Kumari”si yani yaşayan tanrıçası seçildi. Hindu ve Budist toplumlarına özgü bu gelenekte Kumari, saflık ve ilahi gücün sembolü olarak kabul ediliyor. Küçük kız çocukları arasından gözetilen fiziksel ve ruhsal kriterlerle belirlenen Kumari’ler, Nepal’de dini liderler ve halk tarafından saygı görüyor.
Kumari Seçiminde Aranan Şartlar ve Yaşam
Kumari olabilmek için, adayların “32 mükemmellik işareti” olarak tanımlanan kurallara uygunluğu şart. Kız çocuğunun fiziksel özellikleri – örneğin, sülalesi, yüz yapısı, dişlerinin dizilişi, cildi ve sesi – detaylı biçimde inceleniyor. Seçim sürecinde karmaşık ritüeller uygulanıyor; örneğin adaylar karanlık bir odada yalnız bırakılıyor ve korku göstermemeleri bekleniyor. Tüm aşamaları başarıyla geçen çocuk, Katmandu’daki Kumari Ghar adlı özel sarayda ailesinden ayrı yaşamaya başlıyor. Ergenlik çağına girip adet kanaması başladığında, kutsallığının sona erdiğine inanılıyor ve yerine yeni bir Kumari seçiliyor.
Toplumsal Hayata Etkisi ve Sonrası
Kumari’nin resmi görevleri arasında dini bayramlar ve devlet törenlerine katılmak, toplumun ve liderlerin kutsanmasını sağlamak bulunuyor. Nepal Cumhurbaşkanı ve üst düzey devlet erkânı dahi Kumari’nin huzuruna çıkıp bereket ve hayır duası alıyor. Ancak bu kutsal görevin sosyal zorlukları da var: Eski Kumari’lerin normal yaşama dönüş süreci oldukça sancılı geçiyor. Uzun süre toplumdan izole yaşayan ve kutsanan çocukların eğitimleri evde özel öğretmenlerle devam ediyor, devlet son yıllarda eski Kumari’lere küçük de olsa bir emekli maaşı bağlıyor. Nepal’de efsanevi kabul gören “yaşayan tanrıça” geleneği, hem mistik hem de insani yönleriyle yüzyıllardır sürdürülüyor.
