Çocuk,  evlilik  ağacının  bir  meyvesi,  toplumların  yarınlarının  güven  kaynağıdır.

Onun  iyi  ya da   kötü  huylu  bir  insan  olması,  aile,  okul  ve  çevresinden  aldığı  terbiyeye  bağlıdır.

Bir  tarihin,  toplumun  vatanın  kaderini  omuzlayacak  yarının büyüklerinin  küçük  dünyalarını  korumak  ve  her  zaman  temiz  tutabilmek,  bugünün  büyüklerinin  en  önemli  vazifesidir.

Onun  dünyası  büyüğünkinden  farklıdır.  Çocuk,  zihni  durumu  itibariyle  bir  fotoğraf  makinesine  benzer.

Çevre,  okul,  aile  çocuğa  ne  vermiş se,ne  kazandırmışsa,  benlik  ve  şahsiyet  peteğini  onunla  örmeye  çalışır.

cevheri  koruma  görevi,  evvela  anne- babaya  düşer.Onların  iman  ve  ahlaklarıyla  ilgilenmeyip, sadece  vitrin  bebekleri  gibi  süsleyip 

giydiren,  yeme ve  içmelerini  temin  etmeklr  sorumluluğunun  bittiğini  zanneden  anne- baba, toplumun  önünde ve  Allah  katında  sorumludur.

Zira,  Hiçbir  baba  evladına,  güzel  terbiyeden  daha  üstün  bir  hediye  veremez.(Tirmizi)

Şairin  dediği  gibi:

'' Can  gelirdi  cihana, Anlaşılsaydı  mana;

Büyükler  bahçıvana,  Çocuklar  güle  benzer.''

Ne  mutlu  sorumluluklarını  idrak  eden  bahçıvanlara..

***  

BİR AYET:

Sizi  yeryüzünün  halifeleri  kılan,  size  verdiği  şeylerde  sizi  denemek  için  kiminizi  kiminizden  derecelerle  üstün  kılan  O'dur.

Şüphesiz  rabbinin  cezası  çok  çabuktur;  yine  O'nun bağışlaması, ve  rahmeti  boldur. (En'am ; 6- 165)

BİR HADİS:

...Rahatsız  edici  bir  şeyi  yoldan  kaldırmak  sadakadır. (Buhari)