Çocuk, evlilik ağacının bir meyvesi, toplumların yarınlarının güven kaynağıdır.
Onun iyi ya da kötü huylu bir insan olması, aile, okul ve çevresinden aldığı terbiyeye bağlıdır.
Bir tarihin, toplumun vatanın kaderini omuzlayacak yarının büyüklerinin küçük dünyalarını korumak ve her zaman temiz tutabilmek, bugünün büyüklerinin en önemli vazifesidir.
Onun dünyası büyüğünkinden farklıdır. Çocuk, zihni durumu itibariyle bir fotoğraf makinesine benzer.
Çevre, okul, aile çocuğa ne vermiş se,ne kazandırmışsa, benlik ve şahsiyet peteğini onunla örmeye çalışır.
cevheri koruma görevi, evvela anne- babaya düşer.Onların iman ve ahlaklarıyla ilgilenmeyip, sadece vitrin bebekleri gibi süsleyip
giydiren, yeme ve içmelerini temin etmeklr sorumluluğunun bittiğini zanneden anne- baba, toplumun önünde ve Allah katında sorumludur.
Zira, Hiçbir baba evladına, güzel terbiyeden daha üstün bir hediye veremez.(Tirmizi)
Şairin dediği gibi:
'' Can gelirdi cihana, Anlaşılsaydı mana;
Büyükler bahçıvana, Çocuklar güle benzer.''
Ne mutlu sorumluluklarını idrak eden bahçıvanlara..
***
BİR AYET:
Sizi yeryüzünün halifeleri kılan, size verdiği şeylerde sizi denemek için kiminizi kiminizden derecelerle üstün kılan O'dur.
Şüphesiz rabbinin cezası çok çabuktur; yine O'nun bağışlaması, ve rahmeti boldur. (En'am ; 6- 165)
BİR HADİS:
...Rahatsız edici bir şeyi yoldan kaldırmak sadakadır. (Buhari)