Hz. Lokman, hikmet sahibi büyük bir hekim ve tıbbın inceliklerini çok iyi bilen mahir bir hekim olduğu için ona, Lokman hakim ya da
Lokman hekim derlerdi.
Günlerden bir gün efendis bir koyun getirdi ve ona, Şu koyunu kesiver dedi. Hz. Lokman as da koyunu kest.
Efendisi, şimdi o koyunun en iyi iki organını getir dedi. Hz. Lokman gitti ve dil ile kalbi çıkarıp getirdi.
Efendisi, bu koyun etinin içinde bulunanlardan daha iyi parçası yok mu? diye sordu.
Lokman as; Hayır diye cevap verdi. Efendisi bir müddet sustuktan sonra yine koyun getirdi ve Şu koyunu bizim için kesiver dedi.
Hz. Lokman o koyunuda kesti.Efendisi bu kez, Şimdi de ondaki en işe yaramaz iki organı getir diye emretti.
Hz. Lokman yine dil ve kalbi çıkarıp getirdi.
Bu duruma şaşıran efendisi, merakla sordu: '' Sana, ondaki en iyi iki organını getir diye emrettim, sen yine bana dili ve kalbi getirdin.
Onun en kötü en işe yaramaz iki organını getir diye emrettim. Sen yine ikisini getirdin. Bunun anlamı nedir?
Lokman Hekim, şu hikmet dolu cevabı vedi.
'' İyi oldukları zaman onlardan daha iyisi, kötü oldukları zaman onlardan daha kötüsü yoktur.
***
BİR HADİS:
Davud'un dualarından biri de şuydu: Allahım! Senden senin sevgini, seni sevenin sevgisini ve beni senin sevgine ulaştıran
ameli isterim. Allah'ım ! Senin sevgini bana kendimden alemlerden ve serin sudan daha sevimli kıl. (Tirmizi)
BİR AYET:
Göklerin ve yerin yaratılışında gece ile gündüzün birbiri ardınca gelip gidişinde selim akıl sahipleri için elbette ibretler vardır.( Al-i İmran; 3/ 190)
