Chapman’ın hikayesi 13 yaşındayken başladı. Normal bir ibuprofen dozuna karşı nadir görülen ve ciddi bir bağışıklık tepkisi olan Stevens-Johnson sendromu geliştirdi. Bu durum, cildin ve mukozaların, bağışıklık sistemi tarafından saldırıya uğramasına neden oldu. Göz yüzeylerinde de ciddi yanık benzeri hasarlar oluştu. Sol korneası enfeksiyon nedeniyle tamamen tahrip oldu, sağ gözündeki kornea ise yıllar içinde görmeyi neredeyse tamamen kaybettirdi.
50'DEN FAZLA AMELİYAT GEÇİRDİ AMA GÖREMEDİ
Sonraki 20 yılda Chapman, sağ gözüne yapılan 10 kornea nakli dahil olmak üzere 50'den fazla ameliyat geçirdi. Ancak hiçbir girişim kalıcı görme sağlamadı. Bunun üzerine doktorlar, son çare olarak “göz içinde diş” ameliyatını önerdi.
1960’lardan beri bilinen bu yöntemde, hastanın kendi dişlerinden biri çıkarılarak göz çukuruna yerleştiriliyor ve bu yapı üzerine ışığı içeri alacak bir plastik lens takılıyor. Korneası hasarlı, ancak retina ve optik siniri sağlam olan hastalar bu yönteme uygun kabul ediliyor.
KENDİ DİŞİ GÖZÜNE YERLEŞTİRİLDİ
Live Science'In haberine göre; ameliyatın ilk aşaması, Şubat 2025’te Dr. Greg Moloney liderliğindeki ekip tarafından uygulandı. Chapman’ın köpek dişlerinden biri, çevresindeki kemikle birlikte çıkarıldı, düzleştirildi ve ortasına plastik bir silindir yerleştirildi. Bu yapı, birkaç ay boyunca yanağına yerleştirildi ve çevresindeki yumuşak dokunun gelişmesi beklendi.
Haziran ayında ise diş yapısı göz çukuruna yerleştirildi. Çünkü hem diş hem de çevresindeki doku hastanın kendi vücudundan alındığı için, vücudun bu yabancı maddeyi reddetme ihtimali oldukça düşüktü.
GÖRME YETİSİ ZAMANLA DAHA DA İYİYE GİTTİ
Ameliyat sonrası Chapman hemen hareketleri algılamaya başladı. Görmesi zamanla keskinleşti. Ağustos 2025’te yapılan düzeltici bir ameliyat ve gözlük testlerinden sonra, Chapman’ın görme seviyesi 20/30’a ulaştı. Bu, mükemmel görüşe sahip bir kişinin 9 metreden gördüğü nesneleri, onun 6 metreden görebildiği anlamına geliyor.
Bu karmaşık işlem toplamda 12 saatten uzun sürebiliyor ve diş yanağa yerleştirildikten sonra dokunun gelişmesi için aylarca beklemek gerekiyor. Dünya genelinde çok az uzman tarafından uygulanan bu yönteme şimdiye dek yalnızca birkaç yüz kişi ulaşabildi. Daha önce Avustralya, Almanya, Japonya, Hindistan ve ABD gibi ülkelerde uygulanan operasyon, şimdi Kanada’da da başarıyla gerçekleştirildi.
