Bir yıl şamda öyle bir kıtlık oldu ki aşıklar aşkı unuttular .Gökyüzü yeryüzüne karşı öyle hasis davrandıki.ekinler ve hurma ağaçları dudaklarını bile ıslatamadılar . Eski pınarlar bile kurudu . Yetimlerin göz yaşlarından başka su kalmadı gökte bulut kalmamıştı. Bacalardan tüten ise yoksul dulların ahından başka biş ey değildi. Ağaçlar kurumuş çıplak fakirlere dönmüştü. Güçlü kuvvetli kişiler takattan düşmüş aciz kalmışlardı.Bahcelerde gölge ve dağlarda yeşillik kalmamıştı .Bostanları çekirgeler ve çekirgeleri de insanlar yediler bu durumda bir gün dostlarımdan birine tesadüf ettim.Adam bir deri bir kemik kalmıştı.şaşırıp kaldım. güçlü kuvvetli bir adamdı. üstelik bir mevki sahibi idi.malı mülkü ve parası vardı. Kendisine dedim ki.
Dostum bune haldir? sana ne olmuş böyle ?
Dostum bağırarak ve kızgın bir halde şöyle cevap verdi: Aklın nerede ,başında değilmi? sebebini bilmiyorsan bu ne gaflet biliyorsan ne diye soruyorsun?
görmüyor musun, farkında değilmisin? felaket son raddeyi bulmuş.Ne gökten yere yağmur iniyor ve ne de yerden göğe bir feryat yükseliyor.
Kendisine dedim ki:
pekiyi amma sana göre hava hoş.zehir ,tiryakın panzehirin bulunmadığı yerde adam ölür. Başkası yoksulluktan ölebiir.Fakat sen yoksul değilsin ki...
dünyayı tufan kaplasa bundan ördeğe ne?
Bir bilginin bir cahile bakması gibi dostum beni baştan aşağı süzdü ve manalı manalı bakarak gücenmiş gibi dediki:Farzet ki ben denizin kıyısındayım
ve dostlarım da denizde boğuluyor.Bu durumda müsterih olabilir miyim ? yer yüzünün solgunluğu yoksulluktan değil. Yoksulların ızdırabıdır yüzümü saratan.Akıllı bir insan ne kendisinde ne de başkalarında bir yara görmek ister. Hamd olsun benim bir yaram yok amma başkalarında bir yara gördüğüm vakit titriyorum, vucudum sarsılıyor.Bir hastanın yanında bulunan kimse sıhatte bile olsa içi rahat olabilirmi?
zavallı fakirin bir şey yemediğini görünce yediğim her bir lokma bana zehir oluyor,dert oluyor. Bir insanın dostları zindanda iken o insan günlük güneşlik bahçede eğlenebilir mi hiç ?
Şeyh Sadi Şirazi
