Sarhoşun biri içtiği şarabın hararetiyle bir camiye girip maksure ye kadar yürüdü. Orada yüzünü Allah'ın kerem eşiğine koyup;

''Ya Rabbi! Beni cenneti alaya koy!'' diye niyaza başladı.

Caminin müezzini onun bu halini görünce yakasından tutup dedi ki; '' Ey akıldan ve dinden gafil! Köpeğin camide işi ne? Ne amel ettin ki, Cenneti istiyorsun? Bu çirkin surata naz yakışır mı?''

Sarhoş, müezzinin bu acı sözlerine ağlayarak cevap verdi:

''Müezzin efendi! Ben sarhoşum. Bana dokunma. Anlaşılan sen, günahkar bir insanın Allah'ın lütfundan ümidvar olmasını tuhaf görüyorsun. Ben senden özür dilemiyorum ki! Tevbe kapısı açıkken Allah'a yalvarıyorum. O kerimdir,kulunun elinden tutar. O'nun af ve mağfireti o kadar büyüktür ki, ben suçuma büyük demekten utanırım''.

Bir ihtiyar ayaktan düşünce, elinden tutmazsan yerinden kalkamaz. İlahi! işte ben o ayaktan düşmüş ihtiyarım. Fazl ü keremin hakkı için elimden tut. beni kaldır. Bana büyüklük ver, mevki ve makam ver, demiyorum. Aciz kaldım; beni affet diyorum.

Dostlarım bir ayıbım olduğunu tahmin etseler onu dünyaya yayarlar.. Sen ise, tahminen değil yakinen bildiğin halde ayıp ve günahlarımızı örtersin. 

Sen böyle bütün günahlarımızı bildiğin halde, biz insanlar hala birbirimizden korkarız!....

Köleler, cahillikle bir serkeşlik edince efendileri onların kusuruna bakmaz.

Allah'ın, keremine göre affedersen bir tek  günahkar cehennem yüzü görmez. Fakat  bizleri amelimiz nisbetinde affedeceksen teraziyi bırak ; hepimizi cehenneme at!!

Kereminle elimden tutarsan bir yere girebilirim. Beni bırakacak olursan düşerim ve kimsede elimden tutamaz. Yardımcım sen olursan kimin bana gücü yeter?

Senin çözüp kurtardığını kim bağlayabilir? ...Mahşerde insanlar iyiler ve kötüler  diye iki kola ayrılır. Bana hangi kola doğru yol verirler bilmiyorum.  Fakat iyiler tarafına sevk edilirse şaşarım doğrusu. Çünkü şimdiye kadar kötülere mahsus işlerden başka bir şey yapmadım.

Zaman zaman gönlüm ümitleniyor. Cenabı Hak ağarmış saçlardan utanır diyor. Fakat buna nasıl bel bağlarım ki, ben utanmadan O'na isyan edip duruyorum.

Hz. Yusuf çok belalarla karşılaşır. Zindana atıldı. Fakat yüksek mevkilere geldiği zaman siretinin güzelliği ile icabı kardeşlerini affetti.

Günahımız bilerek veya bilmeyerek ne kadar büyükte olsa Allah'ın Rahmeti ve merhameti daha büyüktür. Allah'tan umut kesilmez.

Editör: Haber Merkezi