Şanlıurfa’da 14 yaşındaki A.B. karın ağrısı şikayetiyle annesi ve ablası ile gittiği Siverek Devlet Hastanesi’nde doğum yaptı. A.B. ifadesinde dayısı M.İ. ve abisi M.B.’nin birçok kez cinsel tacizine uğradığını söyledi. DNA testinde doğan çocuğun babası çıkmayan sanıklar emniyet ve savcılık ifadelerinde tecavüz iddiasını kabul etti.
Emniyetteki ifadesinde sanık dayı M.İ. mağdur A.B’nin kendisini birlikteliğe zorladığını belirterek kendisinin kör olduğunu söyledi. Suçlamaları emniyet ve savcılık ifadesinde kabul eden M.B. kardeşinin kendisi ile birlikte olmak istediğini, kendisinin de kabul ettiğini söyledi. Mahkeme aşamasında ise M.B. savcılık ve emniyet ifadelerini değiştirerek suçlamaları kabul etmedi.
anne S.B. ise kızının kilo aldığını fakat hamile olduğunu bilmediğini söyleyerek, “Kızım böyle konulara meyilli birisi değil. Hamile olduğunu ilk defa hastenede öğrendim. Kızıma kesinlikle zorla bir şeyler yapıldı” dedi.
Anne S.B. oğlundan şikayetçi olmadığını ancak kendi erkek kardeşinden şikayetçi olduğunu söyledi.
Mağdur A.B. duruşmalarda dayısı ve abisinden şikayetçi olmadığını belirterek, “Çünkü abim ve dayım ceza alırlarsa hapishaneden çıktıklarında beni döverler. Aileme teslim edilmek istiyorum” dedi.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi ise kararı bozararak mağdur A.B’nin doğum yaptığı sırada biyolojik yaşının öğrenilmesi ve bebeğin babasının kim olduğunun sorulmasını isteyerek kararı bozdu. Dosyaya bakan Siverek 1. Ağır Ceza Mahkemesi ise sanıklara ‘Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma’ suçundan beraat, ‘çocuğun nitelikli cinsel istismarı’ suçundan ise 24 yıl hapis cezasına çarptırdı.
Hüküm ile birlikte tutukluluklarına devam kararı verildi.
