Rahmet dini İslam; insanları bütünleştirici barış ve kardeşliği telkin eder.
İslam dini, hem birey hem de toplumun huzur, barış ve dayanışmasının teminatıdır.
Toplumda bir arada yaşama bilinci oluşabilmesi için, fertlerin birbirlerine karşı iyi niyetli ve samimi olması, birbirine saygı duyması
bencillik ve çıkarçılık'tan uzak durması gerekir.
Birlikte yaşamanın önünde en büyük engel, farklı olanların birbirlerini iyi tanımama, dinleme eksikliği ve önyargılı hareket etme tavrıdır.
Bir arada barış içinde yaşamanın ilk adımı, birbirimizi dinlemek ve anlamaktır.
Dinlenmeyen kişiler birbirini anlama aşamasına varamazlar.
Kur'an'da dinlemenin
bir öğrenme tarzı olduğuna dair birçok ayet vardır.Konuşmaksa; dinleme ve anlamanın bir sonucudur.
Aynı dili konuşanlar değil,aynı manayı paylaşanlar anlaşabilir. Birbirimizi gereğince tanıma çapasında olmalı ve önyargılı hareket etmemeliyiz.
İslam'ın öğütlerinde, tarihi ve kültürel köklerimizde birliği bulabiliriz.
Dilimiz; ötekileştirici değil birleştirici; değil birleştirici; dışlayıcı değil; yaklaştırıcı; daraltıcı değil; kapsayıcı; suçlayıcı; suçlayıcı değil, affedici;
alaycı değil,değer verici; intikam alıcı değil, bağışlayıcı olmalıdır.
BİR AYET:
O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır.
O, mutlak güç sahibidir, çok bağışlayandır. (Mülk; 67/2)
BİR HADİS:
Kimse hakkı olmayan bir karış yeri bile almasın. Alırsa Allah, kıyamet gününde yedi kat yeri onun boynuna dolar.(Buhari)
