Hz. Fatıma'nın Hz. Hasan va Hüseyin dışında;
Hz. Peygamber'in en büyük kızı Zeynep, teyzesinin oğlu Ebul-As'la evlendirilmiş ve bundan Ali ve Ümame adında iki çocuğu olmuştur.
Ali Mekke fethi sonrası küçük yaşta ölmüştür
Ümame adlı kız çocuğu ise, Hz Fatıma'nın ölümü üzerine önce Hz. Ali ile evlenmiş, onun şehit edilmesi üzerine Muğire b. Nevfelle nikahlanmıştır. Muğire'den Yahya adında bir oğlu olmuşsa da nesli devam etmemiştir.
Hz Peygamber'in ikinci kızı Hz. Rukiyye ise, Hz. Osmanla evlenmiştir.
Hicretin ikinci yılında kızamıktan dolayı vefat etmiş, Hz. Osman'dan olan oğlu Abdullah da iki yaşında iken vefat etmiştir. Böylece Hz. Zeynep gibi Hz. Rukiyye'nin de nesli devam etmemiştir.
Ümmü Gülsüme gelince; ''O da ablası Rukiyye'nin ölümü üzerine hicretin üçüncü yılında Hz. Osmanla evlendi. Hicretin dokuzuncu yılında vefat ettiğinde çocuğu yoktu ve soyu kesilmişti.''
Hz. Peygamber'in küçük kızı Hz. Fatıma'nın sırayla, Hasan, Hüseyin, Ümmü Gülsüm, Zeynep ve Muhassin ''Muhsin'' adlarında çocukları oldu.
Bunların hepsi Hz. Alidendir. Muhassin küçük yaşta vefat etti. Fatıma'nın nesli diğer çocuklarıyla devam etti.
Hz Fatıma'nın Zeynep'ten olan çocukları; ''Zeynebiler'' olarak bilinir.
Hz. Fatıma'nın diğer kızı Ümmü Gülsüm ise, Hz. Ömer halife iken önce onunla evlendirilmiş, Hz. Ömer'den Rukiyye ve Zeyd adlı iki çocuğu olmuş ve çocuklar küçük yaşlarda vefat etmişlerdir.
Hz. Ömer, 644 yılında şehit edilince Ümmü Gülsüm önce amcası oğlu Avn b Cafer'le evlenmiş ve ondan çocuğu olmamıştır. Avn'ın ölümü üzerine, kocasının kardeşi Muhammed b. Cafer'le evlenmiş ve bundan bir çocuğu olmuştur.
Muhammed vefat edince de bir diğer kardeşleri olan Abdullah b Cafer'le evlenmiş ve ondan çocuğu olmamıştır.
***
Fatıma Zehra:
Peygamber efendimizin kızı, Ali bin. Ebu Talib'in de eşi.
Efendimiz'in ilk eşi Hz. Hatice bint Hüveylid'den olan kızıdır. Efendimizin soyu, Fatıma ve eşi Ali bin Ebu Talib'in çocukları yoluyla devam etmiştir.
Çünkü efendimiz'in vefatından sonra hayatta kalan tek çocuğu, Hz. Fatıma'dır. Sünni inanışına göre 606, Şia'ya göre 614 yılında Mekke'de dünyaya gelmiştir.
632 yılında, Medine'de babasının vefatından 6 ay sonra vefat etmiştir.
Doğum tarihiyle ilgili çeşitli rivayetler olsa da bunlardan en güçlüleri 614 ''Şi'a görüşü'' ve 606 ''Sünni görüşü'' yıllarıdır ve iki rivayette doğumun Mekke civarlarında olduğu görüşündedir.
Hz. Fatıma, efendimiz, 45 yaşında iken dünyaya geldi.
Doğumundan önce, Hz. Peygamber'in muhalifleri olan müşrikler, son oğlunun da öldüğünü görünce; ''Muhammed'in soyunu sürdürecek kimsenin kalmayacağı, yolunun da bu yüzden mahvolacağı yönünde propaganda başlatmışlardı.''
Bu propagandaya Kevser Suresi ile cevap verilmiştir: "Şüphesiz biz sana bol hayır bereketli nesil vermişiz. Öyleyse Rabbin için namaz kıl ve kurban kes.
Doğrusu asıl ebter ''soyu kesik'' olan sana kin duyandır."
Küçük yaşından itibaren, babasının her işine koşturması, onu bir anne gibi koruyup kollaması sebebiyle, babası (s.a.v) ona; ''Ümmü Ebiha'' yani; "Babasının Annesi" lakabını vermiştir.
624'de, peygamber'in kuzeni olan Hz. Ali bin. Ebu Talib ile evlendi.
632'de Şii kaynaklarına göre, Hz. Ömer ile aralarında geçen tartışma sonucu ölmüştür.
Mübarek bedeni, kendi isteği doğrultusunda, geceyarısı ve gizlice gömüldü.
Çocukları:
Hz. Fatıma, Ali bin Ebu Talib ile olan evliliğinde, ikisi kız, üçü oğlan olmak üzere beş çocuk annesi olmuştur.
Çocuklarının isimleri;
''Muhsin bin Ali
Hasan bin Ali
Hüseyin bin Ali
Zeyneb bint Ali
Ümmügülsüm bint Ali''.
Enes bin. Malik'den, Şiilik ve Sünnilik ekollerinde güvenilir sayılan raviler yoluyla nakledilen bir hadis şöyledir; "Alemlerdeki kadınların en iyisi dört tanedir;
İmran kızı Meryem, Mezahim kızı Asiye, Hüveylid kızı Hatice ve Muhammed kızı Fatıma."
Hz. Peygamber (s.a.v) bu dört kadını alemlerin en üstün kadınları olarak saydıktan sonra Fatıma'yı hem dünyada, hem de ahirette diğer üçüne üstün kılmıştır."
"Ey Fatıma! Sana müjdeler olsun, Allah seni alemdeki kadınların üzerine genel olarak ve Müslüman kadınlar üzerine de özel olarak seçti ve seni tertemiz kıldı."(Buhari)
Buhari ve Müslim Sahih'lerinde, İmam Ahmed bin Hanbel Müsned'de, İbn-i Abbas'dan rivayetle;
"Şura suresinin 23. ayetindeki; De ki;
''Ben bu tebliğime karşılık sizden bir ücret istemiyorum; istediğim, ancak yakınlarıma sevgidir'' ayetiyle ilgili olarak sahabenin
''Ya Resulallah! Allah'ın, sevgisini üzerimize farz kıldığı yakınların kimlerdir?'' sorusuna peygamberin;
''Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyin'dir.'' diye cevap verdiğini kaydetmişlerdir.
Ahzab suresi; 33. ''Ey Ehl-i Beyt, gerçekten Allah, sizden kiri ''günah ve çirkinliği' gidermek ve sizi tertemiz kılmak ister.'' ayetindeki Ehli Beyt'in Ali bin Ebu Talib, Fatıma Zehra, Hasan ibn Ali, ve Hüseyin ibn Ali'nin kastedildiği ifade edilmiştir.''
