Doğa sporları ve kültürü ile kentin en güzel ilçelerinden olan Kemaliye’deki yaklaşık 1 kilometrelik yürüyüş yolu, özlem ve hasreti dile getiriyor. Osmanlı döneminde ilçenin erkeklerinin büyük bir bölümünün İstanbul’a gurbete gidince özlem ve hasret çeken kadınların yazdığı maniler bir araya getirilerek Kemaliye Kültür ve Kalkınma Derneği tarafından 2004 yılında yol üzerindeki direklere, tabelalara asıldı. Adına Mani Yolu denilen yürüyüş yolu, ilçeye gelen turistlerin en çok ilgi gösterdiği yerlerden biri haline geldi.
Kemaliye Belediyesi Kültür Turizm Komitesi Üyesi Ethem Kılıç, Osmanlı İmparatorluğu döneminde kadınların, çalışmak için gurbete giden eşlerinin ardından yazdıkları manileri günümüzde de yaşatmak adına bu yolun yapıldığını belirtti. Kılıç, "Ülke genelinde ruhsatlı kasap olarak adlandırılan Kemaliyeli (Eğinli) kasaplar, bu zaruretten dolayı ülke genelinde kesimler için memleketlerinde sevdiklerini, çocuklarını, annelerini, nişanlılarını bırakıp giderlermiş. Uzun soluklu gidişlerinin ardından köylerinde yalnız kalan kadınlar da maniler yazıp yollarlarmış gurbete.
‘Ölür isem örtmeyesiniz yüzümü/Hasretim var yummam gözümü/Kabrime bir pencere koyun ki/ Yârim gelirse göreyim yüzünü’ diyen kadınlarımız, bu manilerle dertlerini, hasretlerini dillendirmişler. Biz de onların torunları olarak manilerimizi ilçemizin üst tarafına direklere astık. Bu maniler Eğinlilerin baş tacıdır mantığıyla buraya bir yol yapıldı. Burası Mani Yolu olarak tasarlandı. Manilerin karşısına da bizim kültürel kimliğimiz için çok önemli olan dut ağaçları dikildi. Bu yolu gezenler zaman zaman duygusal anlar yaşıyor" dedi.
İlçeyi gelen turistler ise ilk kez böyle bir yol ile karşılaştıklarını ifade ederek, manileri okuyarak ilerleyip, hoş vakit geçirdiklerini kaydetti.
