Münafık, mümin olmadığı halde küfrünü gizleyerek kendisini mümin olarak gösteren veya imanla küfür arasında bocalayan kimsedir.
Kur'anı Kerimde, ''kalplerinde hastalık olanlar” şeklinde nitelenen münafıklar esasında imanı kalplerine tam yerleştirememiş kararsızlık ve tutarsızlık gösteren
insanlardır. ( Maide Suresi; 5/ 52)
Kur'anı Kerimde; ''Münafıklar sana geldikleri zaman, Elbette biz senin Allah'ın elçisi olduğuna şehadet ederiz, derler.
Halbuki Allah onların gerçek yalancılar olduklarına tanıklık eder, buyurmaktadır. (Münafikun Suresi; 63/ 1)
Hz. Peygamber sav dini tebliğ görevinde kafirlerle olduğu kadar münafıklarla da mücadele etmiştir.
Münafığı iki sürü arasında gidip gelen şaşkın bir koyuna benzeten Allah Resulü münafıklık alametleri arasında yalan söylemeyi, sözünde durmamayı,
ve emanete hıyanet etmeyi zikretmiştir.(Buhari)
Münafıkların gerçek anlamda iman etmediklerinden ve kötü ahlaklarından ötürü cezalarının cehennem olacağı Kuranda bildirilmiştir. (Nisa; 4/ 145)
BİR AYET:
Akrabaya, yoksula ve yolcuya hakkını ver. Gereksiz yere de saçıp savurma! Çünkü savurganlar şeytanların dostlarıdır. Şeytan da Rabbine karşı çok nankördür. ( İsra; 17/ 26-27)
BİR HADİS:
Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: İçlerinden bir gazi çıkmayan vaya gaziyi teçhiz etmeyen veyahut gazinin ehline arka çıkmayan bir aile
elbette ölümden önce Allahü Teala tarafından bir musibete müptela olur. (Musannefi- Abdurrezzak).
Peygamber Efendimiz şöyle buyurdu: Siz, mallarınızla insanları memnun etmeye güç yetiremezsiniz. Lakin, sizin güler yüz ve güzel ahlakınız,
onları memnun etmeye yeter. ( Beyhakı)
