Ata'mızı Kaybettik

Bazı kişiler vardır,

Ölümsüzdür.

Mustafa Kemal gibi.

Ölmedi.

Öldüremediler.

Milyonların kalbinde hala yaşıyor.

Rauf Denktaş'da ölmedi.

Kıbrıslı Türklerin kalbinde ölümsüzleşti.

Mücadele insanıydı.

Son nefesinde “ Kıbrıs” adını haykırdı.

Konu; “Yavru Vatan” olduğunda ödün vermezdi.

Düşmanları karşısında çelik gibiydi, bükülmezdi.

Mütevazi idi.

Koruması yoktu.

Yalnız gezerdi.

Yalısı yoktu.

Lüks arabası yoktu.

Türkiye'de evleri yoktu.

Bankada parası hiç yoktu.

İsviçre de gizli hesapları da yoktu.

Banka kredisi ile aldığı vasat bir arabaya binerdi.

Tek lüksü, yanından bir an olsun ayırmadığı fotoğraf makinesi idi.

Her şeyin fotoğrafını çeker,

Zamanı ölümsüzleştirirdi.

Değer vermediği tek şey; paraydı.

Değer verdiği ise, ülküsüydü.

İnandığı davadan bir adım geri atmadı.

Kod adı; buram buram Anadolu toprakları kokan Toros'tu.

Cezaevlerinde yattı.

Ölüme meydan okudu.

Ömrünü Türk Birliğine,

Türk İstiklaline

Türk milletine adadı.

21. Yüzyılın başında,

Türk milletinin Kıbrıs'taki varlığını sona erdirmeyi esas alan “Enosis” projesine ,

EOKA tedhiş örgütüne karşı varlık-yokluk mücadelesi başlattı.

Zor ve çileli yıllar boyunca Kıbrıs'ta direnişin sembolü,

TMT'nin lideri oldu.

O, inandığı davadan taviz vermeden, barış, hürriyet ve istiklal için mücadele edip,

KKTC devletini kurdu.

Son nefesine kadar da Kıbrıs için mücadele verdi.

Rumlar Denktaş'ı istemiyordu.

Kıbrıs'ı Yunanistan'ın bir parçası yapmak isteyen AB ,

Amerika'da ondan hoşlanmıyordu.

En acısı bizim hükümetimiz de onu istemiyordu.

Özetle sırtını dayayacağı kimsesi yoktu.

Kendisini ATA olarak kabul eden,

Kıbrıslı Türk”lerden başka

Buna rağmen mücadelesinden taviz vermedi.

Yılmadı.

Gazetelerde yazı yazdı.

Televizyonlara konuk oldu.

Mücadelesini anlatmak için,

Dizi filmlerde bile rol aldı.

Kıbrıs Gazeteleri Denktaş ölünce;

“ATA” mızı kaybettik” manşeti attılar.

Evet, ATA”larını kaybettiler,

Biz de öyle.

Kıbrıs”ın “BAŞBUĞ”UNU kaybettik.

İlki de oradan çıkmıştı,

İkincisi de.

Ne kutsal,

Ne ulvi bir topraktır burası.

Unutmayalım,

Başbuğumuz TÜRKEŞ” DE Kıbrıslıydı.

“Bir tarih göçtü”

, “Türk ulusu ağlıyor” dediler.

Öylesine saygın çınardı ki;

Düşmanları dahi, ölümüne sevinemedi.

Rauf Denktaş ölmedi.

Türk büyükleri arasında hak ettiği yeri alarak ölümsüzleşti.

TÜRK Milletinin başı sağolsun.