Asıl Gıdamız Aşktır...

Şakik-i Belhi buyurur:

"İbadeti layıkıyla ifa edebilmek, bir sanattır.

Onun kazanç mekanı, halvet; vasıtası ise açlıktır." O açlık ki, modern tıpta bile diyet adıyla sıhhatli kalmanın en birinci şartıdır. O açlık ki, tahammülü en zor olan bir mahrumiyettir.

İrade terbiyesinde açlığa katlanabilmek kadar müessir başka bir husus yoktur.

İrade ise; tabii ve nefsani meyillere karşı koyabilmenin temel şartlarından biridir.

Hz. Mevlana buyurur:

"İnsanın asıl gıdası Allah'ın nurudur.

Ona aşırı ten gıdası vermek layık değildir.

İnsanın asıl gıdası, ilahi aşk ve ilâhî akıldır."

"İnsan, asıl ruhani gıdasını unuttuğu ve ten gıdasına düştüğü için huzursuzdur.

Doymak bilmez. İhtirasından yüzü sararmış, ayakları titremekte, kalbi telaşla çarpmaktadır.

Nerede yeryüzü gıdâsı, nerede sonsuzluğun gıdası?"

Hz. Lokman, oğluna şöyle nasihat ederdi:

"Miden doyunca, fikrin uykuya dalar, hikmet susar, azalar ibadetten geri kalır."

Velilerden bir zât şöyle derdi:

"Çeşit çeşit yiyeceklerle midesini fesada uğratan zahitten Allah'a sığınırım."

İncelik, derinlik ve zarafet:

''Sayılı günlerden ibaret olan oruç, yine sayılı günlerden ibaren olan hayatımıza incelik, derinlik ve zarafet kazandırır.''

Çünkü tokluk, nefsani arzuları tahrik ederken;

açlık, çok had safhaya varmadıkça tefekkür ve tahassüs melekesini güçlendirir.

Bundan dolayı akıl hastalarına ilk tatbik edilen tedavi perhizdir.

Bununla beraber oruç, bir ibadet olduğundan, sırf o gaye ile icra edilmelidir. Onun faydaları gaye haline getirilirse, oruç, ibadet olmaktan çıkar.

Yani oruçlarımızda mide dolgunluklarını önlemek,

kilo vermek gibi gayeler olmamalıdır.

Böyle oruçlarda rızayı ilahi düşünülemez.

Bedeni hareketlerin faydasını kastederek veya gaflet ve kasvet'i kalp ile kılınan namazlar bile bu kabildendir.

İbadetler, yalnız rızayı ilahiyeyi tahsil gayesi ile yapılır. Bu gayenin gerçekleşmesi için, kalbin seviye kazanması, hamlıktan kurtulup kemale erişmesi zaruridir.

Gerçek sevgi nedir...?

''Muhabbetten Muhammed (s.a.v.) oldu hasıl, Muhammed'den (s.a.v.) bu ümmet oldu hasıl, Muhammedsiz (s.a.v.) ve muhabbetsiz bu ümmetten ne hasıl.''

Sevgi,

Allah'ın bizi sevmesini dilemektir.

Sevgi,

Peygamberimize; ''Habibim'' hitabıdır.

Allah-u Te'ala'nın.

Sevgi,

Ali İmran Suresi'nde, ''Eğer beni seviyorsanız Habibimi sevin ve O'nu dinleyin ki,

Ben de sizi seveyim ve affedeyim'' ayetidir.

Sevgi,

Rabbimizin; ''Habibim, sen olmasaydın kainatı yaratmazdım'' ifadesidir.

Sevgi,

Cennetin kapısında; ''La ilahe illallah Muhammed Resulullah'' yazmasıdır.

Sevgi,

Hazreti Adem'in; ''Ya Rabbi, Muhammed kulun hürmetine beni affet'' duasıdır.

Sevgi,

Efendimize bir şey olur diye mağaranın tüm deliklerini tıkadıktan sonra, tıkayacak bir şey bulamayınca son deliği de parmağıyla tıkayan Hz. Ebu Bekir'in buna rağmen sabaha kadar uyuyamamasıdır.

Sevgi,

Sahabe Efendilerimizin her söze; ''Anam, babam sana feda olsun Ya Resulullah'' diye başlamalarıdır.

Sevgi,

Canların canı uğruna canından geçmeyi cana minnet sayan Hazreti Ali'nin, O'nun yatağına tereddütsüz yatmasıdır.

Sevgi,

Hazreti Ömer'den yağmur duası istendiğinde hemen Hazreti Abbas'ın elinden tutup yukarı kaldırarak, ''Ya Rabbi bu elini tuttuğum Resulullahın amcasıdır, onun yüzü suyu hürmetine yağmur ver'' duasıyla, daha eller inmeden yağmurun başlamasıdır.

Sevgi,

Kendisinden Miraç hakkındaki fikri sorulduğunda Hazreti Ebu Bekir'in, ''Eğer O söylüyorsa mutlaka doğrudur'' tasdikidir.

Sevgi,

''Biliyorum ki sen bir taşsın, bir işe de yaramazsın, değil mi ki O seni öptü'' diyerek Hazreti Ömer'in Hacer'ül Esved'i öpmesidir.

Sevgi,

Şehit olduğunda Musab'ın üzerindeki elbisenin ancak avret mahallini örtmesiyle, kendine sanki dünyanın tam kefenini bile çok görmesidir.

Sevgi,

Kendilerine mahsus bir mezarı bile çok gören Hazreti Hamza ve Abdullah bin Cahş'ın Uhud'un bağrında sırt sırta aynı mezarda yatmasıdır.

Sevgi,

''Zeliha'yı Yusuf'a aşık oldu diye ayıplayan kadınlar, benim Efendimin sadece parlak alnını görselerdi, bıçakları parmaklarının yerine sinelerine saplarlardı da, acı bile duymazlardı'' ifadelerinde saklıdır. Hazreti Aişe'nin.

Sevgi,

Efendimizi evinde misafir etmekle şereflenen

Eyüp El Ensari'nin, ya sesten rahatsız olursa diye altı ay uyuyamamasıdır.

Sevgi,

Bu duygu ve düşüncelerle adını dahi duymadığı coğrafyalara Allah ve Resulünün adını duyurmak için yardan, anadan, arkadaştan geçmektir.

Gerçek sevgi,

Allah ve Resulünün bizatihi kendisidir!