Yarbay Hasan Bey'in şehadeti...
Çanakkale savaşında Fransız ölüleri arasında bir kıpırdama bir hareket gördü, oraya yöneldi.
Yerde yatmakta olan bir fransız neferinin üzerine eğildi.
Omuzundan tutarak çevirdi. O anda fıransız ani bir hareketle elinde tutuğu kasaturayı Yarbay Hasan Bey'in göğsüne sapladı.
Alay komutanı gafil avlanmıştı.
"Ahhh" diyerek, yere yıkıldı. Olayı görenler şaşkınlık içinde kaldılar. Derhal müdahale edildi.
Ama iş işten geçmişti. Yarbay Hasan Bey'in göğsü kan içindeydi. Yüzü soldu.
"Allah şahidim olsun ki, fransıza kötü bir niyetle yaklaşmadım." dediği duyuldu.
Alay imamı başında Kuran okumaya başladı.
Aşağı yukarı 7-8 ayet okumuştu ki, birden bire imam efendi;
"La havle vela kuvvete illa billahil aliyyil azim duasını 33 kere okuyunuz" dedi.
Alay komutanı azimle duayı kendiside tekar etti ve sonra;
"Beni ayağa kaldırınız." dedi.
Tabur komutanları koltukaltlarından tutarak ayağa kaldırdılar, birden; "La ilahe illallah muhammedun resulullah" dedi.
Gözlerini ileriye doğru dikmişti.
Yüzünde bir tebessüm belirdi ve yüksek sesle;
"Niçin zahmet buyurdunuz ya resulullah" derken, ruhunu teslim etti.
***
Bir askerin not defterinden
Bu Destan İmanın, TÜRK'ün gücünü 7 düvele bir kez daha kanıtlamış bir destandır...
Mehmet Akif, ''Makber''de
Çanakkale'de şehit düşen 251 bin fidanın hatırasına;
''Bindokuzyüz onbeşin, ilkbahar aylarında,
Düşman zırhlılarıydı, boğazın sularında,
İstanbul'du hedefi, engelsiz yollarında,
Bu hedefi durdurduk, bizler Çanakkale'de,
Bir milleti güldürdük, bizler Çanakkale'de
Nasıl bir savaştı bu..! kopuyordu velvele,
Çanakkale Geçilmez dedik yedi düvele,
Yedi düvele karşı, sadece süngülerle,
Olmazları oldurduk bizler Çanakkale'de,
Bir milleti güldürdük, bizler Çnakkale'de.
'Türk'mü..'! , Bir elimizi arkamıza bağlarız,
Öteki elimizle galibiyet sağlarız'..
Diyen küstah Çörçil'in ellerini kırarız
İngilizi yıldırdık bizler Çanakkale'de,
Bir milleti güldürdük bizler Çanakkale'de
Ölümler sağnak, sağnak, inerdi üstümüze,
Düşmanı bırakmadık müstahkem mevzilere,
Şarapnel, gülle, mermi, yağdıda tepemize,
İmansıza saldırdık bizler Çanakkale'de,
Bir milleti güldürdük bizler Çanakale'de
O dehşetli anlarda, ölüm kusarken gökler,
Şehadete ererken birer birer neferler,
Sarsılmaz bir imanla vuruyordu yiğitler,
Yiğitleri soldurduk bizler Çanakkale'de
Bir milleti güldürdük bizler Çanakkale'de
Gök simsiyah olmuştu, deniz duman, yer duman,
Ölüm kustu, kan kustu, küffar vermedi aman,
Kırkbine karşı durdu, beşbin asil kahraman,
Şehadetler kaldırdık bizler Çanakkale'de
Bir milleti güldürdük bizler Çanakkale'de
Küfrün çelik bendini, bedenlerde erittik,
Yağan gülleyi topu, sinemizde yar ettik,
Kanlı küfrün üstüne, 'YA ALLAH' deyip gittik,
Kefereyi öldürdük bizler Çanakkale'de
Bir milleti güldürdük bizler Çanakkale'de
İkiyüzellibirbin şehit gömdüm kefensiz,
Saldırdıkça tüm beşer, hem dinsiz, hem imansız,
Allah'a sığınıpta yürüyordum amansız,
Çeyrek ton top kaldırdık bizler Çanakkale'de,
Bir milleti güldürdük bizler Çanakkale'de.
TARKAN KÖKSOY.
