Annelerin feryadı ve uyuşturucu...
Kaç gündür, ekranlarda annelerin feryatlarını görmüşsünüzdür. Avrupalıların savaşlarla bitiremediği müslüman Türk geçliğini uyuşturucu ile bitirmek istiyorlar.
Uyuşturucu taşıyanı, içeni ve satanı hakkında caydırıcı bir kanun yok.
Genç kızlar, delikanlılar kendi kendilerini tüketiyorler. Geleceğin anne adayları kızlarımızı sigara artık kesmiyor.
Onlarda kandilerini uyuşturu maddelerle tüketiyor.
Biz Türk milleti olarak devleti baba biliriz ve herşeyi ondan bekleriz. Her ev sahibi kendi evinin önünü temizlese çöpçüye ihtiyaç kalmaz.
Her anne ve baba da çocuklarını güzel ahlak üzere yetiştirse, haram lokmadan kaçınsa, onlara güzel bir eğitim ve terbiye verse bu duruma düşmezdik.
Peygamber efendimiz;
''Bir baba ve annenin çocuğuna bırakacağı en güzel miras, güzel ahlaktır, '' buyuruyor.
Üçgün önce benim torunumunda tinercilerce önü kesiliyor ve cep telefonunu vererek canını kurtarıyor.
Devlet bunları kontröl altına almalı.
Aksine polisler bile bunlardan çekinir hale geldi.
sokaklar ve parklar muayyen saatlarda tehlikeli oluyor.
ÇARE NE...?
Bu gibi tehlike saçan kişiler, bu mübteladan kurtuluncaya kadar devletin denetiminde kalmalı ve ağır cezalar gelmelidir.
Çok çeşitli uyuşturucu maddesi var. Bunlar; alkol, morfin, eroin, kokain, afyon, eter, esrar gibi maddelerdir.
Materyalist ve kapitalist toplumlarda, sistemlerin çarpıklıklarından ortaya çıkan sosyal problemler, insanları uyuşturucu maddelerin tutsağı haline getirmektedir.
En yaygın olarak kullanılan uyuşturucu maddeler, alkol içeren içkilerdir.
Gayri İslami toplumlarda bu tür içkiler yaşamın bir parçası olarak kabul edilmektedir.
Diğer uyuşturucu maddelerin satışı ve kullanımı dünyanın hemen her yerinde suç kabul edilmiş ve cezalandırılmıştır.
Ancak bu cezalar, uyuşturucu maddelerin kullanımının yaygınlaşmasını ve sosyal bir felaket haline gelmesini engelleyememiştir.
Bunun sebebi, çağdaş toplumların yaşam felsefelerinin insanları bu tür alışkanlıklara itecek uygun ortamları hazırlamaya elverişli olmasıdır.
Manevi boşluk, ideal yoksunluğu ve bu yolda yapılan etkinler, sosyal felaketlere yol açan, bağımlılarını delilik, hatta intihara sürükleyen uyuşturucu alışkanlığını yaygınlaştırmaktadır.
Uyuşturucuya müptela olan kimseler, her türlü insani değerlerini kaybederek uyuşturucu madde ticareti yapanların kölesi haline gelmektedirler.
Karşı konulmaz bir ihtiyaç haline gelen uyuşturucuyu temin edebilmek için çarpınan bu kimseler, çoğu zaman hırsızlık yapmakta, çeşitli şiddet eylemlerine girişmekte, cinayetler işlemektedirler.
İslam, toplumu, ifsad edecek, huzurunu bozacak, onu sosyal bunalımlara itecek her şeyi ta başından yasaklayarak gerekli düzenlemeleri yapmakta ve böylece insanları kötülüklerin pençesine düşmekten kurtarmaktadır.
Allah, sarhoşluk veren alkollü içkileri haram kılmış ve bu harama riayet etmeyenler için cezalar koymuştur.
İslam hukukunda alkollü içkiler yanında insanları uyuşturup akıl ve muhakeme kabiliyetlerini yok eden diğer bütün maddelerin kullanımı da haram kabul edilmiş ve şiddetle yasaklanmıştır.
Kimyevi uyuşturucuların ortaya çıkmasından önce yaygın olarak kullanılan uyuşturucu, esrar ''hind keneviri''.
Bunun içindir ki, islam hukukçuları genelde bütün uyuşturucuların haram olduğunu kabul ederken, konu içerisinde esrara daha fazla yer vermişlerdir.
Evliya Çelebi İstanbul'da esnaf-ı benkçiyan adı verilen esrar dükkanları bulunduğunu zikretmiştir.
19. yüzyılda İstanbul'da bir dirhem esrar bir kuruşa satılıyordu ve gerek zenginler arasında gerekse fakirler arasında yaygın olarak kullanılıyordu.
Üretim ve tüketimi yasaklanmasına rağmen, bütün dünyada gizlice alınıp satılan esrar en yaygın uyuşturuculardan biri olmuştur.
İslam'da sarhoşluk veren "içki"ler yanında her türlü uyuşturucu yasaklanmıştır. Ayeti kerimede;
"Ey inananlar! İçki, kumar, putlar ve fal okları şüphesiz, şeytan işi pisliklerdir. Bunlardan kaçının ki, kurtuluşa eresiniz" (el- Maide 3/90)
"Sarhoşluk veren her içki haramdır" (Buhari)
İslam alimleri, Esrarın haramlığına ve yakılmasına fetva verdiler.
Kaçınılsın içilmesin diye, böyle bir kimsenin boşamasını geçerli saydılar. Onun satıcısına tedib cezası öngördükleri gibi, fasıklığını da tesbit ettiler.
Onu helal sayanın da zındık olduğunu yazdılar"
(İbn Abidin).
