Mazlumun Ahı...

Hz. Ömer ha­li­fe olun­ca, ashabın ön­de ge­len­le­ri ile bir top­lan­tı yap­tı. 

On­la­ra:

''Siz­le­rin de bil­di­ği gi­bi ben ti­ca­ret­le meş­gul olan bi­ri­yim. Al­lah ba­na ai­le­min ge­çi­mi­ni ti­ca­ret­le sağ­la­ma­mı lut­fet­miş­ti. 

Üst­len­di­ğim bu iş ti­ca­ret yap­ma­ma en­gel ol­du. 

Ne der­si­niz ha­zi­ne ma­lın­dan al­mam he­lal olur mu di­ye sor­du.''

Ashabın ço­ğu; ''El­bet­te olur'' der­ken, Hz. Ali ses­siz kal­dı. 

Onun gö­rü­şü­ne özel bir de­ğer ve­ren Ha­li­fe Ömer,

''Sen ne der­sin ey Ali? di­ye sor­du.

Hz. Ali:

''Ör­fe gö­re se­nin ve ai­le­nin ge­çi­ne­ce­ği mik­tar ne ise o ka­dar ala­bi­lir­sin, '' de­di.

Ashab;

''Hz. Ali'­nin gö­rü­şü ye­rin­de­dir, '' di­ye­rek,  

Halife Öme­r'­e bel­li bir mik­tar ma­aş bağ­la­dı­lar.

An­cak ai­le­si ka­la­ba­lık ol­du­ğu için ma­aş yet­mi­yor,  

çok bü­yük zor­luk çe­ki­yor­du. 

Hz. Ali, Hz. Tal­ha ve Hz. Zü­beyr gi­bi sa­ha­bi­ler, du­ru­mun far­kı­na va­rın­ca bir ara­ya ge­lip ko­nu­yu gö­rüş­tü­ler ve Hz. Öme­r'­in ma­aşı­nı ar­tır­ma­sı ge­rek­ti­ği­ne ka­rar verdiler.

Hz. Ali:

''Ha­li­fe ile gö­rü­şüp on­dan bu­nu yap­ma­sı­nı is­te­ye­lim, '' de­di.

Hz. Os­man bu­nun ko­lay ol­ma­ya­ca­ğı­nı söy­ledi.

Hz. Öme­r'­den bah­se­di­yo­ruz. Bu­nu ona kim söy­le­ye­cek de­di.

Dü­şün­me­ye baş­la­dı­lar. So­nun­da Hz. Öme­r'­in kı­zı 

Hz. Haf­sa­'ya git­me­ye ka­rar ver­di­ler. Evi­ne gi­dip du­ru­mu an­la­ta­rak ba­ba­sı ile ko­nuş­ma­sı­nı ri­ca et­ti­ler. 

Tek­li­fi ka­bul et­ti. 

Hz. Öme­r'­in ya­nı­na gi­den kı­zı du­ru­mu an­lat­tı. Kı­zı­nı din­le­yen Hz. Ömer çok kız­dı. Kız­gın­lı­ğı yü­zün­den bel­li olu­yor­du. 

Kı­zı­na;

''Se­ni ba­na kim gön­der­di'' di­ye sor­du.

Al­lah Re­su­lü gi­bi ya­şa­ya­ca­ğım:

Hz. Ömer;

''Söy­ler mi­sin Al­lah Re­su­lü­'nün yir­mi yıl­dır ar­pa ek­me­ği­ne doy­du­ğu­nu, üç gün peş pe­şe ye­mek ye­di­ği­ni, gün­le­ri aç­lık çek­me­den ge­çir­di­ği­ni gör­dün mü? Şim­di se­ni nef­sin­le baş ba­şa bı­ra­kı­yo­rum.'' Efen­di­mi­zin çek­ti­ği sı­kın­tı­la­rı anın­ca ağ­la­yan ha­li­fe göz­yaş­la­rı­na bo­ğul­du. 

Son­ra;

Şu­nu iyi bil ki! Gü­cü­mün yet­ti­ğin­ce Al­lah Re­su­lü ve Hz. Ebu Be­ki­r'­in zor ya­şam şek­li­ne uya­ca­ğım. 

Bel­ki bu sa­ye­de ahi­ret­te ra­ha­ta ka­vu­şu­rum, de­di. 

(İbn Sa'd, Ta­ba­kat)

***

3+3  maaş zammı yaptık diyerek övünen sorumlularımız vebal altında.

M.Vekillerinin maaşları, veya üst düzeyde çalışanların maaşları düşündürücüdür. 

Bir de evi kira, çocuklarını okutabilmek için çırpınan ve asgari ücretle çalışan vatandaşa, ömrünü tüm zorluklara göğüs gererek, emekliye ayrılmış, belki rahat ederim diyen emekliye, 3+3 kuruş maaş zammı verdim, demek gülünç geliyor.

Sayın Başbakan, inançlı bir insan. 

Bunları gözönüne alarak, tekrar bakması gerekir, diye düşünüyorum. Bu güzel ülkemizin temeline dinamit koyup patlatmak isteyenlerin aldıkları maaşa bir baksın, birde bu vatan uğruna canını göz kırpmadan verecek olanların asgari ücretle nasıl geçinebileceğini bir kere daha düşünmelidir diyorum. 

Burada büyük ve haksız dağılım, adaletsizlik görüyorum.      

Mazlumun hakkına ve ahına dikkatli olunmalı, aksi halde....!