EFSANE AVCILARINA CEVAP;"AÇIZ"

AKP kurmaylarının sık sık dile getirdikleri,

Ve böbürlenerek anlattıkları,

Bir iki "EFSANELERİ" var.

Dış politikada efsane yaratmışlar(!)

Ekonomide efsane yaratmışlar(!)

İç politikada efsane yaratmışlar(!)

İç politikaya değinmeye gerek yok.

İçler acısı halimiz ortada!

Efsanevi(!) dış politikamız ile başlıyalım:

Üstümüze vazife olmayan bir Suriye meselesinde,

Savaşın eşiğine gelen bir Türkiye.

Ve de altımızda kendi elimizle oluşturduğumuz yeni bir KÜRT Devleti şekillenmesi.

 Konu başlığım Efsanelerin cirit attığı(!)

"Ekonomimiz"

Cari açığımız fazla vermiş(!)

Büyüme hızımız artmış(!)

IMF'ye borç veriyormuşuz(!)

3 milyon Suriyeliyi besliyor muşuz(!)

İyi güzel de,

Acaba bu mutlu tablo kendi insanımızda var mı?

Milli gelir artarken,

Sokakta ki insanımız,

İşçin, memurun, köylün, emeklin,

Aynı oranda zenginleşiyor mu?

Zenginleşiyorsa,

O efsaneleri öper başımıza koyarız.

Milli gelirden aynı oranda pay alıyor mu?

Milli gelirin eşit paylaşıldığı konusunda aynı fikirde değilim.

Evet, birileri zengin oldu,

Doğrudur.

Para birilerinin eline geçti.

Kendi zenginlerini aristokratlarını yarattılar.

Onlar lüks dört çekerlerle geziyorlar.

Güvercin yumurtası büyüklüğünde tek taş MÜCEVHERLER takıyorlar.

Ayakkabıları İtalya'dan,

Parfümleri giyimleri, Fransa'dan geliyor.

Lüks konutlarda oturuyorlar.

Bir yedikleri önlerinde, yemedikleri arkalarında.

Şatafat içindeler.

Peri masallarında ki gibi yaşıyorlar.

Ama aynı görüntü maalesef sokaktaki insanımız için yok.

Bunu biri iki örnekle pekiştirmek istiyorum

Yer Silivri ÇANTA Köyü.

Yani benim köyüm.

Dostlarla halimizi konuşuyoruz.

İnsanlarımız merak ediyor.

Türkiye'nin halini'

Gerçi vatandaş şimdilerde TV başından pek ayrılmıyor.

Konuya herkesten çok hâkim.

Ama bir de canlı olarak benden dinlemek istiyorlar, hali pür melalimizi.

Ben de dilimin döndüğünce anlatıyorum,

Halimizi!

Sohbet arasında masamıza "5" adet çay geliyor.

Çayın tanesi 250 krş.

Tavşan kanı çay puslu soğuk havada iyi de geliyor, yudumluyoruz.

Meselin can alıcı noktası,

Ben misafirim, yani çayın parasını nezaket kuralları gereği benin ödememem lazım.

Çayı masadan birinin ödemesi lazım.

Beş çay için köylü kardeşlerimiz birbirilerinin güzünün içine bakıyor.

Kim ödeyecek diye?

1.250 krş bile ödemekte imtina ediyorlar.

Yoksulluk o boyutta yani!

Yer İncirlik önü E-5 karayolu.

Genç bir annemiz,

Elinde yeni doğmuş bebesi,

Eteklerinde de soğuktan sümükleri akmış küçük kızı.

Boyunlarına bir karton kâğıt asmışlar.

Üzerinde:

"AÇIZ" yazıyor.

Yani dileniyorlar.

Onları evlerinden bu sokağa iten,

Herhalde zenginlikleri değil.

Karınlarının açlığı fakirlikleri.

Özetle onlar,

Ekonomide efsane yarattığını iddia eden hükümetin,

Gerçek yüzünü yansıtıyorlar.

Beli bükük bir dedemiz,

Markette.

Manav reyonunda dolaşıyor.

Eşi kendine sütlü kabak çorbası yapacakmış.

İki tane kabak siparişi var.

Kabağın kilosu 6 lira.

Amcam bir taze kabaklara,

Bir de fiyatına bakıyor.

Gücü yetmiyor,

Bir ADET kabak alarak,

Evin yolunu tutuyor.

Bu arada kendi de efsane yaratılan ekonomi zenginleri arasına giriyor(!)

Kabağın diğer tekini alamayarak.

Emekli bir öğretmenimiz,

Akşamın karanlığında,

Tozkoparan pazarında.

Çöpler arasında düzgün meyve sebze arıyor.

Arada etrafına bakarak,

Kendisine gören olur mu? Diye tedirginlikte yaşıyor.

Çünkü o asil meslekten sonra,

Çöp karıştırır hale gelmesi,

Belli ki gururuna dokunuyor.

Evet, dostlar ekonomimizin EFSANESİ bu görüntüler.

Efsane avcısı yönetenlerimize duyurulur.