Müslüman mütevazi olmalı...

Tevazu, Alçakgönüllülük, Kibirlenmenin, büyüklük taslamanın zıttı.

Tevazu, beğenilen bir özelliktir. 

Ancak, sınırı çok iyi ayarlanmalıdır. 

Kişinin şahsiyetini ortadan kaldıran hafifmeşreplik tevazu değildir. 

İnsan, büyüklük taslamamakla birlikte,  

zamanın ve yerin gerektirdiği davranışı göstermelidir. Yoksullar, düşkünler ve çocuklarla ilgilenmek,  

onların hal ve hatırlarını sormak tevazudur. 

İnsan, mevkisi ne olursa olsun Allah'ın kulu olduğunu unutmamalıdır.

İslam tevazu'a büyük önem vermiştir. 

Peygamberimiz bu özelliği hem bizzat üzerinde taşımış, hem de sözleriyle tavsiye etmiştir. 

Bir gün kendisine bir adam getirilir,  

gelen şahıs korkudan titremeye başlar. 

Bunu gören Allah Resulu; 

"Sakin ol, ben bir melik değil, Kureyş'ten,  

kuru et yiyen bir kadının oğluyum", buyurmuştur. (Gazali, İhyau Ulumi'd-din).

Tevazu, alçakgönüllü olmak demektir. 

Böylelerine, mütevazi insan denilir. 

Tevazu sahipleri kendilerinden aşağıda olanlara küçük muamelesi yapmaz,  

onları hor ve hakir görmezler. 

Arkadaşları arasında büyüklük taslamazlar. 

Vakar ise, ağırbaşlı olmak demektir. 

Vakur kişiler mevki ve haysiyetlerinin hakkını gereği gibi korumasını bilen insanlardır.

İnsan hem mütevazi, hem vakur olmalıdır. 

İslam tevazu ve vakar sahibi olmayı teşvik etmekle beraber, bu hususta aşırı gitmeyi yasaklamıştır. 

Çünkü, tevazuda aşırı gitmek insanı zillet ve meskenete düşürür, herkesin maskarası haline getirir ki bu doğru bir şey değildir. 

Mütevazi olacak başkalarına karşı alçakgönüllülük gösterecek diye herkesin hakaretine,  

adice davranışlarına tahammül göstermek, aşağılamalarına razı olmak ahlaki bir fazilet sayılmaz. Vakarda aşırılık ise, insanı kibirli yapar.

Cenab-ı Hak, Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyuruyor: "Allah katında en değerliniz en çok Allah'tan korkanınızdır" (Hucurat; 49/13). 

Öyleyse insanların kendilerini üstün görmeleri yanlış bir davranıştır. 

Başka bir ayette de Allah Te'ala; 

''Siz nefislerinizi övmeyiniz, kimin müttaki olduğunu Allah daha iyi bilir" (Necm; 53/32) buyurarak, yine bize mütevazi olmamızı emretmiştir.

Bu konuda Peygamber Efendimiz de şöyle buyurmuştur; 

"Muhakkak Allah Te'ala, bana, sizin mütevazi olmanızı vahyetti". 

(Rizazu's-Salihin). 

"Her kim Allah için alçakgönüllülük yaparsa,  

Allah muhakkak onun derecesini yükseltir" (Müslim).

Hz. Lokman oğluna şöyle tavsiye etmişti: 

"Kibirlenip insanlardan yüzünü çevirme. 

Yeryüzünde çalımla yürüme; çünkü Allah kurulup öğünenlerin hiç birini sevmez" (Lokman, 31/18). Peygamber (s.a.v)'in aşağıdaki sözleri de tevazu ve vakarın insan için önemini göstermesi bakımından dikkat çekicidir; 

"Allah için alçakgönüllülük edeni Allah yükseltir, Allah'a karşı böbürleneni de Allah alçaltır" 

(Feyzü'l-Kadir).

Görülüyor ki tevazu ve vakar sahibi olmak dinin emridir ve insan haysiyetine yakışan da budur.

Hz. Peygamber; 

"Eğer paça yemeğine çağırılsaydım icabet ederdim ve bana paça gönderilseydi kabul ederdim" (Riyazü's-salihin) buyurmuştur. 

Bu hadis, "mütevaziyim" demekle tevazu sahibi olunmayacağını, tevazuun bir davranış biçimi olduğunu göstermemektedir.