Kazak Abdal

Romanya Türklerindendir. 17. yüzyılda yaşadığı sanılan bir ozandır. Şiirlerinin bir kısmı hiciv örnekleriyle doludur. Dili yalın ve sadedir. Rahat okunur. Şiirleri güncelliğini halen korumaktadır. Kazak Abdal’ın ucu tenteneli ve taşlanmış bir mendilinin, Demir Baba dergahında bulunduğunu, Deliorman’dan gelen göçmenler söylemektedirler. Kazak Abdal, Denizli’deki dergahında yatmaktadır.

Ormanda büyüyen adam azgını

Çarşıda pazarda insan beğenmez

Medrese kaçkını softa bozgunu

Selam vermeğe dervişan beğenmez

Alemi tan eder yanına varsan

Seni yanıltır bir mesele sorsan

Bir çim bile çıkmaz karnını yarsan

Camiye gelir de erkan beğenmez

Elin kapusunda kul kardaş olan

Burnu sümüklü gözü yaş olan

Bayramdan bayrama bir tıraş olan

Berber dükkanında oğlan beğenmez

Dağda bayırda gezen bir yörük

Kimi tımarlı sipahi kimi bir bölük

Bir elife dili dönmeyen hödük

Şehristana gelir ezan beğenmez

Bir çubuğu vardır gayet küçücek

Zu’mü fa’sidince keyf getirecek

Kırık çanağı yok ayran içecek

Kahveye gelir de fincan beğenmez

Yaz olunca yayla yayla göçenler

Topuz korkusundan şardan kaçanlar

Meşe yaprağını kıyıp içenler

Rumeli Yenice’si dühan beğenmez

Aslında neslinde giymemiş hare

İş gelmez elinden gitmez bir kare

Sandığı gömleksiz duran mekkare

Bedestene gelir de kaftan beğenmez

Kazak Abdal söyler bu türlü sözü

Yoğur ayran ile hallolmuş özü

Köyden şehre gelse bir Türk’ün kızı

İnci yakut ister mercan beğenmez

BENİM PİRİM HACI BEKTAŞ VELİ’DİR:

Benim pirim Hacı Bektaş Veli’dir

Pirim piri Şah-i Merdan Ali’dir

Seyit Ali Sultan Kızıl Deli’dir