Mersiye-i Leylâ: Yine geldi meded mâh-ı Muharrem

Gözümden hûn-rîzân olacak dem
Yine bir yâre açdı çerh-i gaddâr
Bu yanık sîneme yok ana merhem
Muhammed ümmeti kan ağlamaz mı
Garîk-i hûn ola mahdûm-ı a’zam
Neden lâyık bu rütbe cevre hâşâ
Dü çeşm-i Mustafâ sibteyn-i Ekrem
Muhibb-i hânedânı ehl-i hakîkat
Bu günde nûş iderler su yerine sem
Bu günde kasd idüp Âl-i Abâya
Yezîd ibn-i sefîh ehl-i cehennem
Ne cür’et ile bilmem kahbe hınzîr
Hüseyni eyledi bu rütbe dil-gîr
O şâhı sûretâ itdi mükedder
Nihâl-i kaddini hâke berâber
Hakîkatde cüdâ itmişdi ammâ
Gürûh-ı evliyâya tâc ber-ser
İki gül goncasıdur Mustafâ’nın
İmâm-ı evliyâ evlâd-ı Haydar
Hakâret zann idüp sûretde hınzîr
Şeh-i ehl-i semâya çekdi hançer
Süleymânlık idermiş iddiâ hayf
Bu günden sonra ol mel’ûn-ı ebter
Yarın dîvân-ı Hakda seyr iderler
O kanlı kâfiri hep ehl-i mahşer
İki dünyâda da Bârî teâlâ
Anı kibr-i Yehûda itdi rüsvâ
Delîl-i rehber istersen Hudâ’ya
Yüzün sür hâk-i pâyı Mustafâ’ya
Virüp Zeynü’l AbânuÒ nûr-ı vechi
Cihânda zîneti arz-ı semâya
Muhammed Mehdî ile iktidâ it
Ki bunlar oldı serdâr-ı etkiyâ
Kibâr-ı dîn idüp ma’sûmları Hak
Müşâbih her birisi enbiyâya
Der-i isnâ aşerden gayrı bâba
Gider mi ehl-i bâtın ilticâya
Demâdem arz-ı hâcât eyle ey dil
Cenâb-ı Fâtımâ hayru’n-nisâya
İlâhî eyle yarın rûz-ı mahşer
Penâhum zevce-i sâkî-i Kevser
Bu kemter bendeye eyle inâyet
Meded ey Hazret-i Şâh-ı velâyet
Yeter yandık yeter nâr-ı firâka
Ataşân âb-ı Kevser ile himmet
Terahhüm itmedi bu seng-dil hîz
Hüseyn’e itdi bu rütbe ihânet
Der-i vâlâsına mensûb olanlar
Olurlar mazhar-ı feyz-i kerâmet
Şehîd-i Kerbelâ mahdûmı zî-şân
Susuz nûş eyledi câm-ı şehâdet
Ne kâfir rû-siyah bir bî-amândur
Yezîdün âl-i a’vânına la’net
Yeter küfrüne bürhân bu mesâ’ib
Cehennemde ola yâ Rab mu’azzeb
Bu vîrân hâneyi zann itme ma’mûr
Degül câh-ı meserret olma mesrûr
Harâb olmış idi vakt-i Kerbelâ
Olur mı köhne dünyâ gayri ma’mûr
Bu kara yüzlü Leylâ’yı İlâhî
Der-i isnâ a’şerden eyleme dûr
Melâz-ı melce’im âl-i abâ kıl
O dem isyânun oldukça mahşûr
Ola her bir nefesde bin tahiyyât
Hudâ şehîdlerün itdükçe pür-nûr
Bağışla cürmümü hayrü’l-Betûle
Gözümden nûr-ı vechün itme mestûr
Usâta âdeti lütf u atâdur
Şefîüm bint-i mahbûb-ı Hudâdur