Yunus Emre’nin duası

Ya Rabbi,
İçinde kıvrandığım aşkın narına
artık beni yakma.
Rasûlün aşkına, Cibril-i Emin
aşkına, aşka kanat açmış her
pervanenin aşkına.
Ben sana ereyim diye
dilencilerden himmet dilenen bir
garibim.
Başım bu ağır yükün hamline
dayanamaz..
Sensiz yola girsem
adım atmaya takatim
olmaz.
Can mülkümde
gücüm, kuvvetim sensin.
Gönlüm, gözüm,
aklım, bedenim ancak
seninle karar kılar.
Dosta gitmek isteyenin
can kanadı açık olur.
Sevgili, uğruna
kendinden geçeni bir
doğana çevirir.
Keklikler sürüsüne
bir avcı gibi salar ve artık
o doğanın pençesinden
hiçbir kuş kurtulamaz.
Ben senin aşkına
talibim. Beni doğanların
pençesine takma.
Can tenimde her
damla kanım sana fedadır.
Ama kanımı canıma
haram etme.
Beni bağışla. İçine
düştüğüm çukurdan
miski ambere tebdil et.
Fani aşkların
dikenlerini ayağıma
batırma.
Beni ahad
diyemeyeceğim sıcak
kumlara batırma.
Halimin acizliğini
acizlerin Azze ve Celle’si
olan sana arz ettim.
Beni cismani
duygularla oyalanır vaziyette
bırakma.
Seni ararım dağda taşta.
Gören deli sanır. Kaç zamandır
hamallık yaparım sana varayım
diye.
Sıratın basamaklarına koysam
cennete ulaştıracak köprü olurdu
sırtımdan geçen dallar.
Lakin cennet değil muradım.
Ne dermeye adımım var ne
ermeye.
Cismimden canımdan geçtim,
cananı ararım.
Kapını aç bana, vurma kilidini,
açılmaz eyleme kapını üzerime.
Yokuş eyleme vuslatımın
yolunu.
Beni seninle oyala, kendimle
başbaşa bırakma.
Bırakma beni Allah’ım..