DEMOKRASİ, ÜLKELERİN BAŞKENTLERİNDEN YÖNETİLMESİDİR

Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminin tek açığı, olmadık ellere geçme ihtimali. Darbelerle devlete yön çizilmenin sona ermesiyle batı tasallutu savruldu. Şu an itibariyle siyaset denilen olgu, devleti ayakta tutmak isteyen vatan evlatlarıyla yedi düvel arasında savaş şeklinde gelişiyor. Sistemin, geçmişte de alarm veren yerleri sürekli onarım istiyor, devleti yoldan alıkoyuyor.

Aksayan yerlere orijinal parça takılmazsa, parlamenter sistemden farkı kalmaz. Yönetimsel değişikliğim amacı sirayeti önlemek, milli davalar için yolu açmaktır zira.

Yeni sistem tam demokrasi değil deyip, geri dönmeye çalışanlara soralım. Demokrasi denen şey tek midir? Hayır. Şöyle bir bakıyoruz “anayasasız kafaya göre takılan, yarı başkanlık, yarı parlamenter, başkanlık” gibi sürüyle modeli mevcut. Kararların, kendi başkentlerinden alınmasıdır demokrasi. Demokrasi aygıtlarına demokrasi dersek, sıfır km açılımlara sabah kahvaltıları ile zemin oluşturulmuş olur.

Kırkaltı yıldır kapalı olan Maraş’ın açılması, İHA-SİHA başarısı, yerli ilaç-aşı çalışmasına geçilmesi, hemen her konuda millileşmeye rağmen memnuniyetsiz olan ve sürekli açık arayan ülke muhalefetine şifa dilenmeli. Mazlum Azerbaycan, Libya halkının yanında olarak namlunun ucunun bize doğrultulmasının önüne geçmeye çalışırken “erken seçim çığırtkanlığına” girişilmesi keşke sadece densizlik olsa.

Osmanlı bakiyesi topraklardaki hareketlenme, 1. Dünya Savaşının sürdüğünün de göstergesidir. Yönetenlere düşen, başa sarmadan tuzağı yarmayı bilmekten geçiyor. Devlet şu anda, tam da onu yapıyorken el vermeliyiz. Türk Milletine tarih boyunca ‘Tanrının kılıcı, Allah’ın ordusu’ denildiyse, kuru kuru öğünmek için değildi her halde.

Bizi parçalayıp, rahat ortamlarında geğirerek sindirmek için fırsat kollayan vahşi batıya pirim verip, onların askerleri olmak yerine; Tanrının kılıcı olarak hilal düzenindeki safa geçin, diyorum. Gecikmeyin olur mu?

“Haritalarda ırkımızın yaşadığı yerlere baktık, milletimize fenalık edenleri tarihte okuduk ve milli kini ateşten damgalar gibi kalbimize yazdık.” Atsız