Kur'an'ı Kerim, şöyle buyurmaktadır;
''Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. O ateşin başında gayet katı, çetin Allah'ın kendilerine verdiği emirlere karşı gelmeyen ve kendilerine emredilen şeyi yapan melekler vardır''.
Said İbn. Zeydin işittiğine göre, Resulullah sav şöyle buyurmuştur: '' Malını savunurken öldürülen, şehittir. Canını savunurken öldürülen şehittir.
Ailesini savunurken öldürülen şehittir.'' (Tirmizi)
Rabbimiz, kendi varlığının delillerinden biri olarak kadın ve erkeğin aynı özden yaratıp aralarında sevgi ve merhamet oluşturdu. (Rum; 7/ 189)
Onları nesillerini devam ettirecek şükür sebebi olan çocuklarla zenginleştirdi. (Araf; 7/ 189)
Aileyi kuran bireylerin aile nın devamını sağlama ve koruma sorumluluğunun yanı sıra aile bireylerini de her türlü maddi ve manevi tehditlerden koruma görevi vardır. Rabbimizin emri gereği aile bireyleri hem kendilerini dünya ve ahiretin tehlikelerinden koruyarak bu sorumluluğun yerine getirilmesini sağlar.
Aile bireylerinin nafakasını temin etmek, onları kendilerine yönelecek tehlikelere karşı korumak; beslemelerini temiz ve bir ortamda yaşamlarını sağlamak çocuklarının eğitimine önem vermek vb. dünya hayatı ile ilgili sorumluluklarıdır.
Peygamber efendimiz sav Bakmakla yükümlü olduğu kimseleri ihmal etmesi kişiye günah olarak yeter''. (Ebu Davud) sözleriyle sorumluluğun bu yönünü vurgulamıştır.
Eşini ve çocuklarını başkalarından gelecek tehlikelere karşı koruma görevi olan bir insanın onlara şiddet uygulaması onların nafakalarını kendini de tehlikeye atarak içki, kumar gibi zararlı alışkanlıklar uğruna harcaması asla kabul edilemez. Günlük dünya hevesleri uğruna çocuklarına ve eşine karşı sorumluluklarını ihmal etmek ailede huzursuzluk sebebidir.
Eşler birbirine sevgi ve merhamet duyguları ile bağlanan kişilere yakışan, karşılıklı dayanışma ile bu güzellikleri besleyip güçlendirmektir.
Eşlerin karşılıklı olarak birbirlerinin emanetlerini korumaları birbirlerine de sadakat göstermeleri de aile olmanın gereklerindendir.
Aileden biri bir yanlış yaptığında onu dışlamadan uyarmak, affedebilmek, onun elinden tutup bu yanlıştan kurtulmak için ona destek olmak mümince bir tavırdır.
