İmam Rabbani hazretleri buyurdular ki;
İki dini tasdik eden İslam'dan başka hak din olduğuna inanan kişi, şirk ehlinden sayılır. İslamın hükümleri ile küfrü bir araya getirmeye teşebbüs eden de müşriktir.
Halbuki küfürden teberri etmek uzaklaşmak İslamın şartıdır. Şirk şaibesinden sakınmak tevhiddir....
Hinduların büyük bildikleri günlere hürmet etmek, Yahudilerce bilinen adetlere uymak, küfrü icap ettirir. Nitekim bazı cahil müslümanlar, bilhassa kadınlar kafirlerin belli günlerde küfür merasimini icra etmektedirler. Bunları, kendileri için de bayram kabul edip, kızlarının ve kardeşlerinin evlerine onlar gibi hediyeler yollarlar... Böylelikle o merasime tam manası ile itina ve itibar ederler.
İslam'da bunların hepsi şirk ve küfürdür. (Mektubatı İmam Rabbani)
Bir kere, bir hasta ziyaretine gitmiştim. O hastanın ölümü yaklaşmıştı. haline teveccüh ettiğim zaman, kalbini şiddetli zulmet içinde gördüm. ...Bu zulmetin kalkması için ne kadar teveccüh ettiysem de kalkmadı. Çokca teveccühten sonra bilindi ki, bu zulmetler, kendisinde gizli bulunan küfür sıfatlarındandır. Bu sıkıntıların sebebi, küfür ehlini dost edinmesin dendir.
Bana malum oldu ki, bu zulmetlerin kalkması için teveccüh etmek, yerinde bir iş değildir.Zira onun bu zulümlerden temizlenmesi, küfrün cezası olan cehennem azabına bağlıdır.
Ve bana malum oldu ki, onda zerre miktarı iman mevcuttur ve bunun bereketiyle cehennemde ebedi kalmaktan kurtulacaktır.
Cehennem azabı ister ebedi olsun, ister muvakkat olsun küfre ve küfür sıfatlarına mahsustur. Yani, muvakkat cehennem azabı küfür sıfatının cezası ebedi cehennem azabı; küfür sıfatının cezası, ebedi cehennem azabı ise, küfrün cezasıdır.. (Mektubatı İmam Rabbani)
***
Hadis: Peygamber sav efendimiz şöyle buyurdular: İnsanlar üzerine öyle bir zaman gelecek ki, onlardan o günde mescitte binden fazla kişi namaz kılacak, içlerinde kamil bir mümin olmayacak. (Kenzül-Ummal)
Allah'ın rızası, anne- babanın rızasındadır. Allah'ın gazabı da anne-babanın gazabındadır.
Üç şey insanı yüce makamları talep etmekten alı kor. Az çaba, tedbirsizlik ve dar görüşlülük. Hz. Cafer Sadık Sadık as.
