Koronavirüs günlerinde televizyonların cankurtaranı Kemal Sunal filmleri oldu.
Dizilere ve canlı programlara ara veren televizyonlar bol bol film ekrana getirirken, 2000 yılında aramızda ayrılan büyük sanatçı Kemal Sunal filmlerini tekrar tekrar gösterdiler.
Milliyet'in duayen yazarı Melih Aşık, gazeteci Savaş Süzal'ın televizyonlarda en çok gösterilen yerli filmlerin listesini yaptığıhı yazdı.
Filmler şöyle:
“Çöpçüler Kıralı, Şabanoğlu Şaban, Kibar Feyzo, Davaro, Kapıcılar Kıralı, Sakar Şakir, İnek Şaban, Hanzo, Köşeyi Dönen Adam, Avanak Abdi, Üçkâğıtçı, Bekçiler Kıralı, Tokatçı, Postacı, Davacı, Hababam Sınıfı vs... Bunlara Recep İvedik filmleri eklenebilir...”
Görüldüğü gibi filmler genellikle Kemal Sunal filmleri.
Melih Aşık yazısında şu saptamayı da yaptı:
Bu filmlerin ortak yanı kahramanlarının salak olması veya salak görünmesi ancak filmin sonunda akıllı görünenleri alt etmesidir.
Peki, ama Türk halkı neden kendini bu tiplerle özdeşleştiriyor?
Neden salakların sonunda galip gelmesi onu bu kadar mutlu ediyor.
Tarih boyunca aptal ve salak yerine konulmak bu kadar mı içimize işlemiş?
İnsan merak etmekten kendini alamıyor.
