Ayeti Kerimede şöyle buyurulur:
''Dünya ve ahiret hakkında düşünesiniz diye Sana yetimleri de soruyorlar. De ki; Onların durumlarını iyileştirmek hayırlı bir iştir. Onlarla içli içli dışlı olursanız zaten onlar sizin kardeşlerinizdir. Allah düzeltenden bozanı ayırıp bilir. Allah dileseydi sizi güçlüğe düşürüldü. Hiç şüphe yok ki Allah izzet ve hikmet sahibidir.(Bakara;2/220)
Hadisi Şerifte: İbn. Abbas Peygamberimizden şöyle rivayet ediyor: '' Kim müslümanlar arasında yiyecek ve içeceğini üstlenerek bir yetimi sahiplenirse Allah onu mutlaka cennete koyacaktır. Ancak affedilmeyecek bir günah işlemiş ise o başka.'' (Tirmizi)
FETVA: İslamın ilk yıllarında eski geleneğin devamı olarak bir süre muhafaza edilen evlatlık kurumu, Medine döneminde nazil olan '' Allah, evlatlarınızı öz öz çocuklarınız gibi kılmamıştır''i (Ahzab; 33/ 4 ) mealindeki ayetle kaldırmış, ardından gelen ayette de evlatların evlat edinenlere değil asıl babalarına nisbet edilmesi emredilmiştir.
Buna göre dinimizde kimsesiz çocukların bakım ve gözetilmesi tavsiye edilmiş olmakla birlikte '' hukuki bir takım sonuçlar doğuran bir evlatlık müessesesi '' kabul edilmiş değildir.
Bunun tabii bir sonucu olarak evlatlığın nesebi, evlat edinene bağlanmaz, aralarında mahremiyet meydana gelmez ve mirasçılık ilişkisi doğmaz. Bununla birlikte evlatlık kurumu zaman zaman '' koruyucu aile'' tarzında varlığını sürdürmüştür.
İslamın evlatlık müessesesini kaldırması, yetim, öksüz, ve kimsesiz çocuklarla ilgilenmeyeceği anlamına gelmez. Çünkü islama göre himaye muhtaç çocuklara bakmak, onları beslemek, büyütmek büyük sevaptır ve bir insanlık ödevidir.
Fakat bunu yapmak için hiçbir kimsenin çocuğunu kendi soy kütüğü ile ilişkisini kesmek , öz ana babasını unutturmak hakkı olmadığı gibi onu kanuni mirasçıları arasına katmak, aile içi tesettür mahremiyet bakımından ona öz evladı gibi davranmakta doğru değildirdir.
Bunun yerine İslamın tavsiyesi, koruma altına almak, bakmak, büyütmek, ihtiyaçlarını karşılamak, hukuk ve helal haram kuralları bakımından ona öz çocuğu gibi değil, bir din kardeşi gibi muamele etmektir. Kaynak: Ailemin sohbet günlüğü.
