İslam hukukunda evlenilmesi caiz olmayan akrabalar ayet ve hadislerde belirtilmiş ve bunların dışında kalanlarla evlenmenin helal olduğu açıkça ifade edilmektedir.
Kendileri ile evlenilmesi haram olan kadınlar şunlardır:
Anne, üyük anne veya baba tarafından olan büyük anneler, kız, oğlan ve kızın çocukları yani, torunlar, kız kardeş kız ve erkek kardeşin kızları, hala, teyze, eşin annesi, kendisiyle birleşilen eşin başka kocasından olan kızı, oğlun eşi, evlilikleri devam ettiğ sürece eşin kız kardeşi ile teyzesi ve halası, ''eşinden ayrılmadan bunlarla evlenemez''.
Puta, ateşe, yıldıza tapanlar, süt anne süt kız kardeş, süt hala, teyze ve başkalarının nikahında bulunan kadınlar.(Nisa suresi 4/ 23-24)
Bunların dışında kalanlarla başka bir evlenme engeli de yoksa evlenilmesi caizdir. Nisa suresinde evlenilmesi yasak olanlar sayıldıktan sonra bunların dışında kalanlarla ise evlenmek size helal kılınmıştır. (Nisa/ 4-24) buyurmuştur.
Yukarıda sayılanların dışındaki akrabalarla evliliği yasaklayan bir delil bulunmamaktadır. Bazı kitaplarda nakledilen yakın akrabalarla evlenmeyin, çünkü çocuk zayıf doğar, şeklindeki hadis güvenilir kaynaklarda yer almamaktadır.
Bu konuda zikredilen zayıf çocuklar dünyaya getirmekte siniz. Bu yüzden yabancı kadınlarla evlenin sözü Hz peygamber'e değil Hz Ömer'e aittir.
Hz. Peygamber sav halasının kızı Zeynep binti Cahş ile evlendiği gibi kendi kızı Hz. Fatımayı da amcasının oğlu Hz. Ali ile evlendirmiştir.
Ebu Hureyre ra Peygamber sav den naklettiğine göre ''Bir kadın halası ve teyzesi üzerine aynı anda nikahlanamaz ( Buhari)
