Peygamber sav Efendimiz Rafatta ümmetine veda hutbesi, oldukça Asabını göz yaşları içinde bırakmıştır.
Ey insanlar! Sözümü iyi dinleyiniz! Bilmiyorum , belki bu seneden sonra sizinle burada ebediyyen bir daha buluşmayacağım.
Ey insanlar! Bu günleriniz nasıl mukaddes bir gün ise, bu aylarınız nasıl mukaddes bir ay ise, bu şehriniz (MEKKE) nasıl mübarek şehir ise canlarınız, mallarınız, ırzlarınız da böyle mukaddestir, her türlü taarruzdan korunmuştur.
Ashabım! Yarın Rabbinize kavuşacaksınız ve bugünkü her hal ve hareketinden muhakkak sorulacaksınız. Sakın benden sonra eski delaletlere dönüp de birbirinizin boynunu vurmayınız.
Bu vasiyetimi , burada bulunanlar bulunmayanlara bildirsin. Olabilir ki bildirilen kimse burada bulunup da işinden daha iyi anlayarak muhafaza etmiş bulunur.
Ey insanlar! Kadınların haklarına riayet etmenizi ve bu hususta Allah'tan korkmanızı tavsiye ederim.
Siz, kadınları Allah'ın emaneti olarak aldınız. Ve onların namuslarını Allah adına söz vererek helal kıldınız! Sizin kadınlar üzerinde hakkınız, onların da sizin üzerinde hakları vardır.
Ey müminler! Size iki şey bırakıyorum ki siz onlara sımsıkı sarıldıkça yolunuzu şaşırmazsınız. Onlar: ALLAH'IN KİTABI KUR'AN'I KERİM ve SÜNNETİMDİR''.
Müslüman müslümanın kardeşidir. ve böylece bütün müminler kardeştirler.
Din kardeşinize ait olan herhangi bir hak . gönül hoşluğu ile kendisi vermiş olması müstesna başkasına helal değildir.
Ey insanlar! Yarın beni sizden soracaklar ne dersiniz? diye sual ettiler Ashabı Kiram; Allah'ın risaletini tebliğ ettin, bize vasiyet ve nasıhatlar da bulundun diye şehadet ederiz. dediler.
Resulü Ekrem sav mübarek şehadet parmağını semaya doğru kaldırdılar, sonra cemaat üzerine çevirip indirerek üç kere şahit ol yarab, şahid ol yarab şahid ol yarab buyurdular.
Ey insanlar! Cenabı Hakka hamd ve sena tekbir ve tehlil den sonra derim ki: Sizi Allah'ın kitabına bağlayan Peygamberinizi sözlerini iyi dinleyiniz ve itaat ediniz.
***
Evet; Efendimiz sav ömrünün son zamanları hastalanmıştı. Kendisini iyi biliyordu ki bu seneden sonra çok düşkün olduğu ashabına ve ümmetine son nasihatlarını bildirdi.
Bu hutbeyi dinleyen Hz. Ebu Bekir ra ve Hz. Ömer gözyaşları ile hutbeyi dinlerken de efendimiz veda ediyor dediler ve hıçkıra hıçkıra ağladılar.
Efendimizin vefatından sonra eski münafık ve fasıklar cahiliye devrine tekrar döneceklerini umarak sevindiler.
Bir çok savaşlar peşpeşine başladı. Yinede Onun Ashabı son nefeslerine kadar ahdi vefalarına sadık kalmışlardır. Salatü Selam Onun üzerine olsun
