Muteber bilginlerden biri, bir gün bir dinszle münakaşaya girişti. Deliller gösterdi. İddialarını ispat etti. Fakat onunla başa çıkışamadı ve münakaşadan vazgeçerek kalkıp gitti.
Çıktıktan sonra birisi ona dedi ki: '' Bunca bilginle nasıl oldu da bir dinsizle baş edemedin''?
Bilgin ona şu cevabı verdi: '' Benim bilgilerim Kur'anı Kerimle hadislere ve büyüklrin sözlerine dayanıyor. Onun isei bunların hiç birine ve itikadı yok. söz dinlemiyor. Ben oturayım da, onun dinsiz sözlerini mi işiteyim''.
BEYT: Kur'an ve hadisle susturamadığın adama verilecek cevap, hiç cevap vermemektir''.
HİKAYE: Calinus adındaki büyük hakim, bir gün bakıp ne görürsün? budalanın biri, bilgin bir adamın yakasına yapışmış ona saygısızlıkta bulunuyor. Demiş Ki: O, gerçekten alim olsaydı, işi bir cahile bu dereceye düşürmezdi''.
MESNEVİ: İki aklı başında kimse arasında kavga olamaz ve inat edemezler. Akıllı insan, kafası boş bir zevzek çekilmez.. Cahil kaba konuşup sert muamele eder ve hoyratlık yaparsa, akıllı insan onu yumuşatır ve gönlünü alır. Gönül ehli adam, aralarında bir kılı muhafaza ederler ve onu koparmazlar. İki kişiden biri hoyrat, serkeş ve ötekisi sağduyulu ise de böyle hareket ederler.
Her ikisi de cahilse aralarında zincir de bulunsa, onu kırar, koparırlar. Kötü huylu bir adam birisine fena sözler söylemiş. Karşısındaki sabır ve tahammül ile o sözleri dinledikten sonra, kendisine demiş ki: '' Ben senin dediklerinden daha fena bir insanım. Sen kusurlarımı benim kadar bilemezsin ki''...
HİKAYE: Hükemadan birinin şöyle dediğini işittim: '' Kimse cehaletini itiraf etmez. Yalnız başkası sözünü bitirmeden kendis söze başlayan müstesna...''
MESNEVİ: Bir söz ne kadar gönül çekici, yürek açıcı ve tatlı hoş bile olsa ve çok beğenilirse, yine de onu tekrarlamazsan çok iyi edersin. Nitekim, bir yemekte helva bile bir kere yenilir.
Ve bir defa yenildi mi kafidir''.
MESNEVİ: Ey akıllı! Sözün başı ve sonu vardır. Söz arasında konuşma. Birisi sözünü bitirmeden sen konuşmaya başlama ve söze girişme. Akıl, ırfan, izan sahibi olan bir kimse, başkaları susmadan söz söylemez.
HİKAYE: Gazneli Sultan Mahmudun sarayına mensup birkaç kişi, bir gün veziri Hasan Meymendi Ye demişler ki: Bu gün falan iş hususunda Sultan Mahmud sizene söyledi?..
Vezir onlara şu cevabı vermiş: '' Sizden gizleyip saklamaz, size de söyler.'' Demişler ki ; Siz verirsiniz. Size söylediğini bizlere söylemez''.
Vezir şu karşılıkta bulunmuş: Sultan Mahmud, benim kimseye bir şey söylemeyeceğime itimat ettiği için bana söyler. O halde siz ne diye benden soruyorsunuz?.
BEYİT: Dirayetli kimse, her bildiğini söylemez. Padişahın sırrını açığa vurmak, insanın hayatına mal olur. Bir insanın; Hayatıyla oynamak da doğru bir şey değildir. Başına iş açma ve hayatınla oynama. (Şeyh Sadi Şirazi Gülistan)....
