Irak topraklarında yaşayan soydaşlarımızın uğradığı katliamlar....

Çoğunluğu 1000 yıllık Türkmen şehri olan Kerkük 

ve musul'un etnik yapısını değiştirmek amacıyla,  

yapılmıştır.

Kerkük katliamları:

Irak Türklerini yok etmek için eli kanlı caniler Kerkük'te katliam yaparlar. 

14 Tem­muz 1959 gü­nü Cumhuriyetin ilk yıl dönümüydü, Ker­kük yü­ze ya­kın za­fer ta­kı ile süs­len­miş­ti. 

O gün ya­pı­la­cak şen­lik ve tö­ren­ler için şe­hir ade­ta bü­yük bir bay­ram ha­zır­lı­ğı ya­şa­mış­tı. 

Ço­luk ço­cuk, kü­çük bü­yük, ka­dın er­kek Ker­kük hal­kı mil­li kı­ya­fet­ler için­de kut­la­ma tö­re­ni­nin baş­la­ma­sı­nı bek­li­yor­du. 

Ak­şam sa­at 18:00'den iti­ba­ren halk cad­de ve so­kak­la­rı dol­dur­ma­ya baş­la­dı. 

Gi­yi­len mil­li kı­ya­fet­ler­le halk, bay­ram se­vin­ci içe­ri­sin­de tür­kü­ler söy­lü­yor, mil­li oyun­lar oy­nu­yor­du. 

Sa­at 19:00'da ise, res­mi ge­çit baş­la­dı. 

Bu ara­da, be­lir­li bir pla­na gö­re ha­zır­lan­mış olan 

KDP peş­mer­ge­le­ri ve Halk Di­re­niş Ör­gü­tü mi­li­tan­la­rı Türk­ler aley­hi­ne çe­şit­li slo­gan­lar atı­yor­lar­dı. 

Res­mi ge­çit kor­te­ji 14 Tem­muz kah­ve­si­nin önü­ne gel­miş­ti ki, bir el ateş edil­di. 

Ar­ka­sın­dan he­men oto­ma­tik si­lah­la­rın ateş kus­tu­ğu du­yul­du. 

Bu gö­zü dön­müş ca­ni­ler, oto­ma­tik si­lah­la­rı­nı çı­ka­ra­rak ateş et­me­ye baş­la­dı­lar. 

İlk beş da­ki­ka için­de  kah­ve­si­nin sa­hi­bi Os­man Hı­dır hun­har­ca kat­le­dil­di. 

Bu ka­til­ler, Os­man Hı­dır'ın ayak­la­rı­na ip­ler ta­ka­rak, bir mo­tor­lu ara­ca bağ­la­yıp sü­rük­le­me­ye baş­la­dı­lar. 

Si­lah­sız ve sa­de­ce Cum­hu­ri­yet'in ila­nı­nın bi­rin­ci yıl dö­nü­mü­nü kut­la­ma­ya çık­mış bu­lu­nan Türk­men­ler, oto­ma­tik si­lah­la­rın ta­ra­ma­sı ile da­ğıl­ma­ya baş­la­dı­lar. Ka­dın­lar, ço­cuk­lar pa­nik için­de ko­şuş­ma­ya ve şaş­kın­lık için­de sı­ğı­na­cak yer ara­ma­ya ko­yul­du­lar. 

Böy­le­ce 3 gün 3 ge­ce sü­ren ve ta­ri­he; 

''Ker­kük Kat­li­amı'' ola­rak ge­çen soy­kı­rım baş­la­mış ol­du.

Ayaklarına İpler Takılarak  Sokaklarda Sürüklenerek Öldürülmüş Bir Türkmen

He­men so­ka­ğa çık­ma ya­sa­ğı anons­la­rı dev­re­ye so­ku­la­rak, in­san­la­rın ev­le­ri­ne ka­pan­ma­la­rı sağ­lan­dı. 

An­cak çok geç­me­den bu ya­sa­ğın sa­de­ce Türk­men­ler için ilan edil­miş ol­du­ğu an­la­şıl­dı.

Sal­dır­gan­lar Türk­men­le­rin yo­ğun ya­şa­dı­ğı Ker­kük 

Ka­le­si'ne ha­van top­la­rı ile sal­dır­dı­lar,  

ama ka­le­ye gir­me­yi ba­şa­ra­ma­dı­lar. 

Bu ara­da da­ha ön­ce­den tes­pit edi­len ev­le­re yıl­dı­rım bas­kın­lar dü­zen­le­ne­rek, Türk­men­le­rin li­der kad­ro­su­nu tas­fi­ye pla­nı iş­le­me ko­yul­du. 

Çok sa­yı­da Türk­men ile­ri ge­len­le­ri,  

2. Tü­men Ko­mu­tan­lı­ğı'nca is­ten­dik­le­ri ge­rek­çe­siy­le ev­le­rin­den alı­na­rak, Ker­kük Kış­la­sı'na gö­tü­rül­dü­ler. 

Bu­ra­da ku­ru­lan söz­de halk mah­ke­me­le­rin­de,  

beş on da­ki­ka için­de yar­gı­la­na­rak kur­şu­na di­zil­di­ler. 

Kürt askerler, su­bay­lar, po­lis­ler ve Kürt si­vil teş­ki­lat­la­rı ile Kürt ko­mü­nist­ler, KDP peş­mer­ge­le­ri ele­le ve­re­rek, Türk­men­le­ri yok et­me­ye ye­min et­miş­ler­di. 

Ev­le­re ya­pı­lan bas­kın­lar­da yüz­ler­ce Türk­me­ni tu­tuk­la­dı­lar. 

Bir kıs­mı­nı ba­ra­ka­la­ra dol­du­ra­rak, sün­gü ve dip­çik­ler­le kat­let­ti­ler. 

Ev­le­rin­den alı­nan ba­zı Türk­men li­der­le­ri,  

ai­le­le­ri­nin göz­le­ri önün­de ma­ki­ne­li tü­fek­ler­le şe­hit edil­di­ler. 

Da­ha son­ra ayak­la­rı­na ip­ler ta­kı­la­rak, mo­tor­lu araç­la­ra bağ­la­nan ce­set­le­ri so­kak so­kak sü­rük­len­di. 

Ba­zı tu­tuk­lu­la­rı, ayak­la­rı­na ip­ler ta­kı­la­rak, ters yön­de ha­re­ket eden iki ay­rı ci­pe bağ­la­ya­rak di­ri di­ri iki par­ça­ya ayır­mak su­re­tiy­le öl­dür­dü­ler. 

Ba­zı­la­rı­nın ce­set­le­ri, so­kak so­kak sü­rük­len­dik­ten 

son­ra üzer­le­rin­den ge­çi­ri­len kam­yon ve trak­tör­ler ile çiğ­nen­di­ler. 

Türk­men­le­rin ay­dın ke­si­min­den ve mem­le­ket ru­huy­la kal­bi çar­pan es­naf ve genç­ler­den ele ge­çen­ler akıl 

al­maz yön­tem­ler­le öl­dü­rü­lü­yor,  

mo­tor­lu araç­la­rın ar­ka­sı­na ta­kı­lı­yor ve elekt­rik 

di­rek­le­ri­ne ası­lı­yor­du. 

Ker­kük so­ka­k­la­rı kız­gın gü­neş al­tın­da bı­ra­kı­lan ce­set­ler ile dol­muş­tu. 

Ta­rih, in­san­lı­ğın en bü­yük vah­şet ve ci­na­yet­le­rin­den bi­ri­ne ta­nık­lık edi­yor­du. 

Bü­tün mah­lu­kat, in­sa­nın hem cin­si­ne yap­tık­la­rı kar­şı­sın­da ade­ta is­yan edi­yor­du. Ama ka­na su­sa­mış ca­ni­ler, doy­mak bil­mi­yor­lar­dı.

Eli kanlı ca­ni­ler, in­san­lık dı­şı bir vah­şet ser­gi­li­yor­lar­dı ve Türkmenlerin varlığına son vermek istiyorlardı, ki­mi­le­ri­ni di­ri di­ri top­ra­ğa göm­dü­ler. Ki­mi­le­ri­nin göz­le­ri­ni oy­du­lar, ölen­le­rin ya­nı sı­ra yüz­ler­ce Türk­men çe­şit­li bi­çim­de ya­ra­lan­mış­tı.

Bu vah­şet­ler de­vam eder­ken Türk­le­re ait ma­ğa­za, dük­kan, ti­ca­ret mer­kez­le­ri ve ev­ler, Kürtler ta­ra­fın­dan yağ­ma edil­di. 

Can gü­ven­li­ği ya­nı sı­ra, Türk­le­rin mal gü­ven­li­ği de kal­ma­mış­tı.

Kaynak; Ali Kerküklüden alıntı...