Resulullah'ın gençlere tavsiyesi...
a- İhtiyarlığından önce gençliğin,
b- Hastalığından önce sihhatin,
c- Meşgâlelerinden önce boş vakitlerin,
d- Fakirlikten önce zenğinliğin,
e- Ölümünden önce ömrün.
Resûlullah Efendimiz, bu beş şeyde çok ilimleri toplamıştır. Sınırlı olan dünya hayatının en verimli şekilde nasıl geçirileceğini bildirmiştir. İnsan, ihtiyarlığında yapamadığı amelleri gençliğinde yapabilir.Yine, gençliğinde bir günâhı işlemege alışan insan, ihtiyarlığında onu terk etmeye kolay kolay muktedir olamaz. O halde, bir gencin, gençliğinde sâlih ve hayırlı amelleri âdet edinmesi gerekir. Tâ ki, ihtiyarlığında onları kolaylıkla yapabilsin.
O hâlde, sağlıklı insanın, bu sihhatı ganîmet bilmesi ve gerek mâlî ve gerekse bedenî ibâdetler husûsunda güzel amellerde bulunması lâzımdır. Hastalanınca beden zayıflar, kuvvetten düşer ve ibâdetleri hakkıyla yapamaz hale gelir. Kişi, hayatta oldukça, ameller işlemeğe muktedir olabilir. Ölünce amel kesilir. O halde bir müslümana yaraşan, bu fânî dünyada vakti boşa geçirmemek ve ebedî hayâta hazırlanmaktır.
Ehl-i hikmetten biri şöyle der: "Ey insan! Çocukluğun oyunla geçer, gençliğin gafletle. İhtiyarlayınca da zayıf düşersin. Acaba sen, şanı yüce olan için ne zaman sâlih ameller işleyeceksin?
Sen, öldükten sonra şânı yüce olan Allaha ibâdet edemezsin. Ne yaparsan hayatta, bu dünyada yapabilirsin. Ölüme ve ölüm meleğinin gelişine ancak bu dünya hayâtında hazırlanabilirsin. Öyleyse onu dâima hatırlamaktan hiçbir an geri kalma. Zîrâ o, senden gâfil değildir..."
Bir defasında Peygamber Efendimiz gülüşmekte olan bir topluluğu gördü. Onlara hitâben buyurdu ki:
"Eğer sizler, zevk ve eğlenceleri yok eden şeyi çok çok anmış olsaydınız, bu gördüğüm durumda olmazdınız. O, sizi meşgul ederdi. Böyle gülüşüp durmazdınız. Zevk ve eğlenceleri yok eden şeyi yanî ölümü çok anınız.
Bir şairde şiirinde şöyle der:
''Keşke şu gençliğim bir kere daha geri dönseydi ihtiyarlıkta insanın başına neler geldiğini hatırlatsaydım.''
Gençlikteki ibadetle ihtiyarlıktaki ibadet arasında fark:
Gençlikte ibadet daha kıymetlidir. İmam-ı Rabbani ki:
Gençlikte, şehvetin, asabiyetin kapladığı anlarda, İslamiyet'in bir emrini yerine getirmek, ihtiyarlıkta yapılan aynı ibadetten çok üstün ve kıymetli olur. (3/35)
Muhammed Masum buyuruyor ki:
Gençlik, ömrün en kıymetli zamanıdır. İnsanın sıhhatli, kuvvetli olduğu zamandır. Bu zaman, her gün geçiyor, azalıyor, ihtiyarlık yaklaşıyor.
En şerefli, en lüzumlu iş olan, marifetullah'ı kazanmayı Allah'ü Teâlâ'yı tanımayı, hayâl olan ömrün sonuna bırakanlara yazıklar olsun. En şerefli olan zamanları, en zararlı, en kötü şey olan nefsin arzularına kavuşmak için sarf etmemeliyiz. Peygamber Efendimiz, yarın yaparım diyenler aldandı, buyurdu. (1/65)
Hadis-i şeriflerde de buyuruluyor ki:
Allahü Teâlâ, ibadet eden genci, meleklerine gösterip, "Bakın bu genç, benim için şehvetini bırakıyor. O benim nazarımda kıymetli bir melek gibidir" buyurur. (Deylemi)
Bir genç, ilim ve ibadet içerisinde yetişir, olgunlaşırsa, Allahü Teâlâ, kıyamet günü ona yetmiş iki sıddık sevabı kadar sevap verir. (Taberani)
Cömert ve güzel ahlaklı bir genç, Allah katında kendisini ibadete vermiş cimri ve kötü huylu bir ihtiyardan daha üstündür. (Deylemi)
Allahü Teâlâ, kıyamette, şu yedi kişiyi, hiçbir gölgenin bulunmadığı günde, Arşın altında gölgelendirir. Yani onu kendi himayesine alır:
1- Adaletli idareci,
2- Rabbine ibadet ederek yetişen genç,
3- Gönlü namaz için, mescitlere bağlı olan genç.
4- Allah için birbirini seven, o sevgi ile bir araya gelip, o sevgiyle birbirinden ayrılan iki kişi,
5- Güzel ve mevki sahibi bir kadın, davet edince, ben Allah'tan korkarım diye red eden,
6- Sağ elinin verdiğini sol eli bilmeyecek kadar sadakayı gizli veren,
7- Tenhada Allah'ı çok zikredip de gözleri yaşla dolan. (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesai).
